جنگ شبکه ها با نگاهی به فرآیند تغییر ماهیت بازیگران غیر دولتی

مزایا و توانمندی که برای بازیگران غیردولتی در محیط جنگ ترکیبی می توان ترسیم کرد آن است که از یک شبکه اجتماعی آزاد بهره می گیرند و بدیهی است پیدا کردن یک شبکه اجتماعی غیردولتی بسیار سخت‌تر از یک سازمان است که نیاز به زیرساخت‌های ثابت دارد.

 اما شاید در جنگ های ضعیف علیه نیروی قوی شبکه ها به شدت انتقاد پذیر باشند، بنابراین کشتن رهبران و یا حتی از بین بردن ساختار آن ها که بخش‌هایی از شبکه زیرزمینی محسوب می شود، می تواند عاملی سرنوشت‌ساز جهت معرفی رهبران جدید در مکان های مختلف به شمار آید.

به محض این که شبکه به اندازه کافی به سمت “ایدئولوژی و فرهنگ” همراه با آموزش هایی که در گذشته آموخته است کشیده می‌شود ،شبکه جدید احتمالاً خطرناک تر و بسیار انعطاف پذیرتر از سلف خود خواهد بود .

این اقدام بسیار شبیه به مقاومت باکتری ها در بدن انسان است که می تواند نتیجه اشتباهات مصرف بدون تجویز آنتی بیوتیک ها باشد .

درحقیقت تنها جنبش‌های مقاومت در جنگ جهانی دوم این سختی و پایداری را از خود نشان دادند و توانستند در برابر نیروی متجاوز پیروز شوند و ایدئولوژی به مفهوم امروزی سهم چندانی نداشته است.

علاوه بر ساختار شبکه بازیگران غیردولتی در جنگ ترکیبی ویژگی های حاضر در محیط این نوع تهدید نیز حائز اهمیت است اول ماهیت فراملی آنها نقش کلیدی برعهده دارد یک عملیات تروریستی می تواند در افغانستان انجام شود اما برنامه ریزی آن در آلمان و یا در یک کشور ثالث دیگر و در خاورمیانه تامین مالی و معنوی می شود.همانطور که حمله ۱۱ سپتامبر در خاک ایالات متحده به مرحله اجرا در آمد.

در واقع در چنین محیطی هیچ نوع دولتی وجود ندارد که بتوان علیه آن اتهامات را مطرح کرد و نه ملیت مشخص وجود دارد که علیه آنان وارد جنگ شد.

علاوه بر این به دلیل انعطاف پذیری فراوان شبکه هایی همچون القاعده ،قادرند همکاری نزدیکی با سازمان‌های قاچاق مواد مخدر در آمریکای لاتین برای دسترسی به مناطق مهم جهت نفوذ و امریکا و کمک به توزیع مواد مخدر بین چنین کشورهایی را دنبال کند.

برگرفته از کتاب جنگ ترکیبی چگونگی مناقشات در قرن معاصر: