مرد عنکبوتی قهرمانی افسانه‌ای است که پیش از حضورش در عرصه‌ی سینما، نخست در سال ۱۹۶۲م، توسط پدیدآورنده‌ی اصلی‌ترین شخصیت‌های کمیک در جهان و بازیگر، تهیه‌کننده و نویسنده یهودی آمریکا، یعنی استن لی (Stanley Martin Lieber) به‌وجود آمد و توسط استیو دیتکو (Steve Ditko) طراحی و با سرمایه‌ی شرکت جهان‌گستر مارول (Marvel Comics) و در قالب مجله و کتاب کمیک (Comic book) به جهانیان عرضه گردید.

مرد عنکبوتی در واقعیت پنهان خود در تعارضی آشکار با دین حَق و این فرموده‌ی خداوند متعال در قرآن کریم که می‌فرماید: مَثَلُ الَذینَ اتَّخذوا مِنْ دونِ اللّهِ اولیاءَ کمَثلِ العنکبوتِ اتَّخَذَتْ بیتاً وَ اِنَّ أَوْهَنَ البیوتِ لبیتُ العنکبوتِ (عنکبوت : ۴۱) سعی می‌کند تا تنها با کمک نیش یک عنکبوت، اسطوره‌ای شکست‌ناپذیر خلق نماید که فقط با اتکا به قدرت انسانی خود با بدی‌ها به مبارزه برخاسته! و بدین‌ترتیب مخاطبان خود را به چنان شگفت‌زدگی بصری می‌رساند که آرزوی دوستی و محبت با او را در دل می‌پرورانند.

واقعیت پنهان مرد عنکبوتی شاید برای بسیاری مشخص نباشد و تا به آینده نیز هیچ‌گاه ستیز مستقیم او با دین حَق برای بسیاری از مخاطبان معلوم نگردد؛ اما آن‌چه که بدون هیچ تردیدی برای هر مخاطبی قابل فهم و درک می‌باشد، حضور مرد عنکبوتی به‌عنوان شخصیتی لیبرال و بر بستر تفکر سکولاریسم است که به‌نوعی ویژه از ماهیت قُدسی قانون و قراردادهای اجتماعی در جامعه‌ی پیرامونی خود دفاع می‌نماید.

سخن در باب سکولاریسم بسیار است، اما آن‌چه که اهمیت دارد، فهم این نکته است که تفکر سکولار به‌عنوان مروّج دینی بَشرمحور در قالب لیبرالیسم، به‌گونه‌ای تنظیم شده که از قابلیت جذب تمامی تفکرات مختلف خدامحور برخوردار باشد و حضور تمامی ادیان را در حوزه‌ی روابط فردی هریک از انسان‌ها محترم بشمارد. این دین بشری تنها تفکر متعارض خود را دین حق می‌داند که ادعای پاسخ‌گویی به تمامی نیازهای بشری را داشته و برنامه‌ای برای رهیافت انسان به سعادت در دنیا و آخرت ارائه می‌دهد.

به این ترتیب، تنها تعارض سکولاریسم با سایر ادیان در نفی دین حق و تقابل مستقیم با آن است که در این مسیر و در گام نخست، سکولارها با ارائه‌ی ذهنیتی متحجرانه از این دین، سعی می‌نمایند تا مشروعیت حضور اجتماعی و موجّه بودن اظهار نظر کتاب آسمانی مبتنی بر دین حق را به عصر سنّت (Tradition) محدود نموده و با یادآوری تکامل انسان، تجدد یا مدرنیسم (Modernism) را سرآغاز فصل جدیدی معرفی سازند که لازم است در آن تبیین مناسبات شهروندی به‌گونه‌ای بشری و منطبق با نیازهای جدید انسان مدرن، مورد بازبینی قرار گرفته و در این مسیر، شعار فریبنده‌ی جدایی دین از سیاست، برای تببین نحوه‌ی کنار کذاشتن دین حَق و اتخاذ روش برآمده از دین لیرالیسم، در جهت اداره‌ی بهتر امور دولت‌ها و حکومت‌ها فریاد زده می‌شود.

 در یک سال گذشته امریکا استفاده از تیک‌تاک را در دستگاه‌های دولتی ممنوع کرده است و به تبع آن بسیاری از متحدان و شرکای امریکا از جمله کمیسیون اروپا، فرانسه، انگلیس، بلژیک، کانادا و استرالیا نیز استفاده از تیک‌تاک را در دستگاه‌های دولتی منع کردند.

 تلاش‌های امریکا برای فشار بر تیک‌تاک ابعاد دیگری نیز پیدا کرده به طوری که لایحه قانون «بازدارندگی از دشمنان فناورانه امریکا» یا قانون دیتا (HR ۱۱۵۳) وزارت خزانه‌داری امریکا را ملزم می‌کند تا شهروندانی را که اطلاعات شخصی حساسی را به نهادهای تحت مالکیت یا تحت نفوذ چین منتقل کنند جریمه کرده و تراکنش‌های مالی آنها را مسدود کند.
 

این قانون همچنین قوه مجریه را ملزم می‌کند هرگونه فعالیت فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی که توسط شرکت‌های متعلق به «دشمنان خارجی» امریکا کنترل می‌شوند، در صورتی که وزارت بازرگانی آن را برای امنیت ملی خطرناک ببیند، محدود و مجازات‌های سختی را از جمله حداکثر ۲۰سال حبس یا یک میلیون دلار جریمه تعیین می‌کند.

 از آگوست ۲۰۲۰ که ترامپ در یک فرمان اجرایی خواستار اقدام تهاجمی علیه شبکه‌های اجتماعی چینی از جمله تیک‌تاک و وی‌چت شد، تلاش‌ها برای محدود کردن نرم‌افزارهای چینی در امریکا و متحدانش به طور آشکار آغاز شده است. از آن زمان مقامات امریکایی تلاش دارند با برشمردن آسیب‌های این برنامه، آن را تهدیدی علیه امنیت ملی امریکا نشان دهند.

اگر باور داشته باشیم که ذهن کودکانمان با چه سرعت و دقتی از عناصر موجود در محیط زندگی­شان رنگ می­‌گیرند، ممکن است به گونه­‌ای دیگر به این موجودات لطیف و آنچه که به عنوان وسائل سرگرمی آنها معرفی شده­‌اند، نگاه کنیم.

 هم‌اکنون وجود ماهواره­‌ها در خانواده­‌ها معضلی شده است، به هر کجا که بروی وجود دارد و این مسأله تربیت فرزندان را با مشکل روبرو ساخته است.

 گشتی در کانال­‌های ماهواره­‌ای جدا از برنامه­‌های مستهجن آن نشان می­‌دهد که برنامه­‌های ویژه‌ی کودکان در این شبکه­‌های ماهواره­ ای روزبه روز در حال افزایش است و حتی برخی برنامه­‌های بزرگسالان بطور عمد بصورت انیمیشن و فانتزی ساخته می­‌شود تا کودکان را نیز همراه خود کنند.

جالب این است که برنامه­‌های ویژه‌ی کودکان به مراتب حرفه­‌ای­‌تر ساخته شده ، برنامه­‌هایی که میلیاردها دلار صرف ساخته شدن آنها شده و حتی کانال‌هایی با فرکانس­‌های بسیار قوی هم برای آنها در نظر گرفته می­‌شود.

 سئوال اینجاست آیا این هزینه­‌ها از سر دلسوزی است؟

آیا تا به حال دقت کرده­‌اید که محتوای این کارتون­‌ها چیست؟

آیا کودکی که همراه پدر و مادرش سریال‌های ماهواره‌ای را می‌بیند، گاهی با نقش دختران و پسران هم سن و سال خودش هم‌زاد ‌پنداری نمی‌کند؟

آیا رفتارهای پدر و مادر خود را با پدر و مادر کودکانی که در سریال‌های ماهواره می‌بیند، مقایسه نمی کند؟

 آیا تسخیر ذهن نوجوان توسط رسانه‌ها و ایجاد اعتیاد به دیدن برنامه­‌های آن، بی­‌رغبتی نسبت به فعالیت­‌های اجتماعی،
کم شدن علاقه به مطالعه کتاب­‌های مفید و موثر به علت اعتیاد به دیدن صحنه­‌های مستهجن که نفس تشنه ی آن است،
بلوغ زودرس و دچار شدن به انواع بیماری­‌های روحی و جسمی، گرفتن فرصت اندیشیدن از آنها که همه‌ی این امور به طرز شگفت­‌آوری توسط متفکران این رسانه‌­ها برنامه­‌ریزی شده است، کافی نیست؟!

 کودکان در سنین 3 تا 5 سالگی فقط بیننده هستند و قدرت تشخیص میان خوب و بد را ندارند و هر آنچه برای او به نمایش بگذاریم می­‌بیند و به عنوان یک حرکت پسندیده می­‌پذیرد. آن­ها قدرت تفکیک خوب، بد و یا افسانه بودن را ندارند و این باعث می‌شود تا ارزش­های آنها در دنیای واقعی تغییر کند.

 حقیقتا ما به عنوان والدین چه برنامه­‌ای برای استفاده‌ی صحیح خود و کودکان‌مان از این امکانات داریم… ؟!

به نقل از راشاتودی، گروهی از قانونگذاران مجلس نمایندگان و سنای آمریکا با ابراز نگرانی از استفاده از هوش مصنوعی در زرادخانه هسته‌ای این کشور، گفته‌اند که این فناوری نباید در جایگاهی قرار گیرد که به خودیِ خود، تصمیمات مربوط به پرتاب سلاح هسته‌ای را اتخاذ کند.

این گروه متشکل از سه نماینده دموکرات و یک جمهوری‌خواه لایحه‌ای را ارائه کرده‌اند که براساس آن، استفاده از هوش مصنوعی به نحوی که این فناوری دسترسی به پرتاب موشک و سلاح هسته‌ای را داشته باشد، ممنوع خواهد بود.

کن باک، نماینده جمهوری‌‎خواه کلورادو، درباره این موضوع گفت: می‌خواهیم مطمئن شویم که در صورت نیاز به پرتاب سلاح هسته‌ای، در فرآیند پرتاب یک انسان دخیل و حضور داشته باشد. در فیلم‌های علمی-تخیلی می‌بینید که جهان از کنترل خارج می‌شود چون هوش مصنوعی کنترل را به عهده گرفته و از این رو، قصد داریم که یک انسان را در این فرآیند قرار دهیم.

وی هشدار داد که استفاده از هوش مصنوعی بدون زنجیره و چرخه فرماندهی بشری، «نسنجیده و خطرناک» است.

براساس نظرسنجی که مرکز تحقیقات استنفورد در حوزه هوش مصنوعی مبتنی بر انسان انجام داده، ۳۶ درصد از پژوهشگران حوزه هوش مصنوعی بر این باورند که این فناوری می‌تواند به «وقوع فاجعه اتمی» منجر شود. در همین راستا، پنتاگون از کنگره آمریکا خواسته تا در سال مالی آینده ۱.۸ میلیارد دلار بودجه به تحقیقات هوش مصنوعی اختصاص دهد.

 استعمار خوب می‌داند که ترفند تفرقه‌اندازی چقدر خوب جواب می‌دهد. به جریان تنفری که در بین افراطی‌های دو سوی تشیع و تسنن بعد از تلاش انگلستان برای ایجاد تفرقه بین مسلمین به وجود آمد نیم‌نگاهی بیندازید.

بعد از تفرقه، استعمار خوب می‌داند که اثر کار رسانه‌ای چه بوده است و در این دوران اثر استفاده از شبکه‌های مجازی چقدر چشم‌گیر و بااهمیت است. ده ها سال بود که این دو در کنار هم قرار گرفته بودند برای اهداف شوم؛ تفرقه بوسیله رسانه.

اکنون بعد جدیدی از سفارشی‌سازیِ تفرقه‌انگیزی توسط بلاگرها در حال پی‌ریزی است که بسیار خطرناک است و باید سریعاً با این نمونه‌ها برخورد جدی صورت گیرد.

ویدئو کلیپ‌هایی کوتاه برای ایجاد تفرقه بیشتر بین اهل سنت و تشیع ! درحالی‌که کشور چندین ماه درگیر یک اغتشاش و جنگ ترکیبی گسترده است.

اکنون گویا برخی بلاگرها به کمک آمده‌اند تا با ایجاد تنش، مطرح کردن مسائل کلامی و فقهی در بین مردم و تمسخر آنان در کنار دو لبه قیچی تفکر شیعه انگلیسی و تفکر سنی وهابی روزبه‌روز مردم را نسبت به تفکرات دینی بدبین کنند.

کلیپی در بستر شبکه‌های پیام‌رسان و شبکه‌های اجتماعی در حال انتشار است که دو فرد به خاطر عقاید خود نمی‌توانند با یکدیگر ازدواج کنند و هم‌زمان فرد شیعه را خشن و بی‌منطق نشان می‌دهد…

شاید کاری که با یک فیلم سینمایی هالیوودی قرار است انجام شود حال با یک کلیپ دو سه‌دقیقه‌ای صورت گیرد.

کافی است رسانه خبر مرگ، جرائم، زد و خورد و اخباری از این دست با تکیه بر ارزش خبری برخورد، اختلاف‌، درگیری و منازعه را منتشر کند، به سرعت تعداد بازدیدکنندگانش بالا می‌رود، اما به همان نسبت اگر خبری با رویکردی مبتنی بر دیگر ارزش‌های خبری تنطیم شود، تعداد بازدیدکننده‌اش پایین می‌آید!

این رویکرد، در این سال‌ها اغلب رسانه‌ها را هم تحت تاثیر قرار داده و حالا که بازار رقابت رسانه‌ای به شدت داغ است، برای ثبت کلیک‌های بیشتر، خودآگاه یا ناخودآگاه به این سمت گرایش دارند؛ اما جریان چیست و چرا تا  این حد پیگیری خبرهای تلخ به صورت عادت درآمده است؟

تکنیکی بین رسانه های بزرگ دنیا وجود دارد و آن استخراج خبر خوب از دل خبر بد است. وقتی یک بحران پیش می آید، معمولا یک قهرمان هم با آن ظهور می کند.