زمانی که مطالبی را به فرزندتان ارائه می‌کنید مراقب لحن کلام و احساساتی که منتقل می‌کنید باشید: طعنه، سرزنش ، عیبجویی، تحقیر مقایسه با دیگران و حتی مقایسه با خود.
از گفتن جملاتی مثل؛ “وقتی من هم سن تو بودم اینگونه بودم، این ها را نداشتیم و شما دارید. شما بچه های قدرنشناسی هستید و…” بپرهیزید. زخم زبان، روح و روان بچه‌ها را آزار می‌دهد.

به‌گونه‌ای رفتار کنیم که فرزندانمان باورکنند ما آن‌ها را به خاطر خودشان دوست داریم نه هیچ چیز دیگه‌ای!

بچه‌ها را فرایندمحور پرورش دهید نه نتیجه‌محور. بچه‌ها باید حتی از فرایند درس لذت ببرند و شاد باشند. نتیجه ممکن است که مطابق میل ما باشد یا نباشد.
شما چه فرزندی می‌خواهید؟!! فرزندی بااعتماد به نفس بالا و شخصیتی قوی و روحيه شاد و بانشاط.

ما باید تلاش کنیم فرزندانی خوشحال و خوشبخت پرورش دهیم و نه فقط موفق. خوشبختی شرط لازم و کافی هست انسان‌های خوشبخت موفق هم خواهند شد ولی انسان های موفق لزوما خوشبخت و خوشحال نیستند.

١ زمان مشخصی برای استفاده از موبایل تعیین کنید.

٢ از موبایل فقط در محیط‌های مشخص مانند اتاق نشیمن استفاده شود.

٣ استفاده از موبایل قبل از خواب ممنوع باشد.

۴ در زمان غذا خوردن استفاده از موبایل و تبلت ممنوع است.

۵ هر روز زمان‌های بدون موبایل برای بازی و فعالیت‌های فیزیکی در نظر گرفته شود.

۶ فقط به برنامه‌ها و بازی‌های آموزشی و مفید اجازه دسترسی داده شود.

٧ استفاده از موبایل مشروط به انجام تکالیف و کارهای خانه باشد.

٨ زمان استفاده از موبایل به صورت تدریجی کاهش داده شود.

٩ هر گونه استفاده از موبایل باید تحت نظارت والدین انجام شود.

١٠ محتوای موبایل و فعالیت‌های آنلاین کودک به صورت منظم بررسی شود.

‌‌‌‌

وقتی کودک به سنّ رشد می‏رسد، باید با فاصله گرفتن از تخیلات کودکانه، با واقعیت‏ها اُنس بیشتری بگیرد؛

امّا کودکی که با بازی های رایانه ای گرفتار سلطان مقتدری به نام خیال شده، نمی‏تواند به این راحتی از بند خیال رها شود و به وسیلۀ تفکّر با عالم واقعیت، اُنس بگیرد.باید توجّه داشته باشید آثاری که با تقویت خیال به دنبالش هستید، با تقویت عقل به دست می ‏آید.

‌‌

کودکان طعمه های مناسبی برای مجرمان سایبری محسوب می شوند. سرقت انواع اطلاعات شخصی مانند نام، آدرس، اطلاعات شغلی و مهم والدین، کلمه عبور و یا اطلاعات مالی با روش های مهندسی اجتماعی از کودکان بسیار ساده تر از بزرگسالان انجام می شود. 

مجرمان سایبری می توانند از این اطلاعات برای ارسال پیام های تهدیدآمیز، هک کردن حساب های اینترنتی افراد مانند حساب های بانکی، شایعه سازی و یا جعل هویت و انجام جرم استفاده کنند.  ‌‌‌‌                   

پنج‌هزار دلار درآمدی نیست که روزانه نصیب هر کسی شود. اما کودکانِ اینفلوئنسر و اینستاگرامی «هر کسی» نیستند. والدین آن‌ها می‌توانند عکسی از فرزند خود بیندازند و، بابت تبلیغات تجاری، از شرکت‌های بزرگ و سرمایه‌دار پول هنگفتی بگیرند.

البته هر چه این عکس‌ها خودمانی‌تر و غیرتجملاتی باشند، تأثیر بیشتری بر مخاطبان می‌گذارند. به همین دلیل، اصلاً وسایل زیادی برای صحنه‌پردازی لازم نیست: پس‌زمینه‌ای رنگی، چند لباس معمولی، شاید یک عکاس و نهایتاً کودکی که مؤثرترین استراتژی برای فروش است.

 پدر و مادرها هم طبیعتاً از این بابت نگران و ناراحت‌اند؛ حق هم دارند، اما تهدید بزرگتر، نه اعتیاد کودکان به گوشی‌های هوشمند، بلکه دل مشغولی پدر و مادرها به این وسایل است.

بررسی‌ها نشان می‌دهند هر چه استفادۀ والدین از گوشی‌ها بیشتر می‌شود، به همان میزان، کودکانِ بیشتری راهیِ اورژانس بیمارستان‌ها می‌شوند یا آسیبِ روحی و شناختی می‌بینند.