تفاوت امنيت دسته جمعی با اتحاد

 تفاوت «امنيت دسته جمعی» با «اتحاد» در اين است که در اتحاد، اعضا به طور قطع، دولت های همفکر نيستند، بلکه تنها درباره ی عدم استفاده از زور در حل اختلافات توافق نموده اند و براساس اين قاعده، در مقابل هر خشونتی به طور جمعی واکنش نشان میدهند.

اساسا اهداف و وظايف امنيت دسته جمعی را می توان در قالب سه عنوان و مجموعه بيان کرد:

• حفظ صلح و جلوگيری از وقوع جنگ
• احياي صلح و بازگرداندن صلح پس از نقض و از بين رفتن آن
• ايجاد صلح و صلح سازی که به دنبال جلوگيري از خطر بازگشت جنگ

 پس از پايان يافتن آن صورت می گيرد. امنيت دسته جمعی درصدد است رفتار بين المللی را نه تنها از طريق جلوگيري کردن از متجاوزان، بلکه از طريق تحول ماهيت رقابت آميز تعاملات دولت ها تنظيم نمايد. در اين نوع از امنيت، صلح به صورت دسته جمعی و در صورت لزوم، از طريق يک واکنش تأديبی برقرار می شود و همه ی اعضا مسئوليت مشارکت در يک تهديد بازدارنده ی کلان و در صورت لزوم، اجرای آن را می پذيرند.

با پايان جنگ سرد، امنيت دسته جمعی به عنوان مبنای بالقوه ی ايجاد امنيت جهانی و منطقه ای دوباره مطرح شد، ولی به دليل آنکه قدرت های بزرگ بار ديگر درباره ی چندين موضوع مهم امنيتی به مخالفت با يکديگر برخاستند، به منصه ی ظهور نرسيد.