لطفا ایران قوی را با فرانسه مقایسه نکنید!

در فرانسه معترضین فقیر که از سختیهای زندگی به تنگ آمده اند دست به دزدی و غارت میزنند، اماکن عمومی را به آتش میکشند، به نافرمانی های مدنی روی می آورند، علیه سیاستهای مکرون شعار میدهند اما حداقل ندیدم به پلیس تیراندازی کنند یا مامورین انتظامی را زیر بگیرند؛ تا کنون مشاهده نشده هیچ حامی دولتی را کتک بزنند، لباس از تن هموطن خود بکنند؛ مامورین امنیت را با قمه به قتل برسانند!

در فرانسه هنوز کسی ندیده خبرنگاری جاسوس باشد؛ هنوز هیچ سلبریتی شاخصی علیه حاکمیت استوری نگذاشته، چهره های معروف مردم را به آرامش دعوت میکنند؛ جناح های سیاسی و حتی رقبای دولت در کنار رئیس جمهور ایستاده اند؛ کسی نیست معترضین را مسلح کند؛ آنجا کسی در مجازی آموزش ساخت مواد محترقه نمیدهد؛ کسی نمیگوید چگونه بمب و اسلحه بسازید.

بر خلاف ایران رسانه های داخلی از روزنامه و مجله گرفته تا رادیو و تلویزیون کاملا در خدمت حاکمیت اند؛ در فرانسه بر خلاف ادعاها اینترنت را قطع میکنند؛ به نمایندگی های پلتفرمها هشدارهای لازم داده میشود؛ حتی توییتر بخاطر دولت فرانسه اخلال جهانی ایجاد میکند؛ هیچ کشور اروپایی علیه فرانسه موضع نمیگیرد؛ آنجا معترضین انگل اجتماعی خوانده میشوند!

هیچ معترضی حرف از تجریه طلبی نمیزند؛ هیچ کسی خواستار آویزان کردن دیگری به چراغ برق نیست؛ علیرغم اینکه خواهرش، خواهراشون را با گیس روی زمین میکشند سیاسیون ککشان هم نمیگزد؛ در پاریس کودک ۱۱ ساله را بازداشت میکنند؛ به نوجوان مبتلا به سندروم داون جلوی چشم مادرش دستبند میزنند!

آنها bbc و فرانس نشنال ضد حکومتی ندارند؛ در فرانسه اگر معترضین اسلحه میداشتند مامورین جوی خون راه می انداختند و اگر تنها یک صدم از فشارهایی را که به ایران تحمیل کردند قرار بود بر دولت فرانسه تحمیل شود، تا کنون سقوط کرده بود. لطفا ایران قوی را با فرانسه پیزوری مقایسه نکنید!