از کتمان موشک فرا صوت ایرانی تا ادعای مشارکت غربی‌ها در تولید آن!

 فضاسازی رسانه‌ای غرب علیه موشک فتاح از نفی اصل ماجرا شروع شد و در نهایت به ادعای مشارکت دانشگاه‌های غربی در طراحی و ساخت آن انجامید.
 

رفتارشناسی رسانه‌های غربی در این خصوص از الگویی چند وجهی حکایت دارد:

آنها در ابتدا با تحلیل‌هایی به ظاهر کارشناسانه به انکار و تردیدافکنی درباره توان موشکی ایران پرداخته و سعی کردند مخاطب را نسبت به تولید موشک فرا صوت توسط ایران دچار تردید کنند.

به عنوان نمونه بی‌بی‌سی این‌گونه گزارش داد: «رسانه‌های حکومتی ایران و مسئولان سپاه مدعی شده‌اند این موشک که فتاح نام گرفته، می‌تواند از همه سامانه‌های سپر موشکی عبور کند، اما برای این مدعای خود مدرکی ارائه نکردند.»

مقایسه بودجه‌های نظامی ایران با دیگر کشورها بُعد دیگر این تردیدافکنی را تشکیل می‌داد به‌گونه‌ای که این رسانه‌ها بر آن شدند تا پایین بودن بودجه نظامی ایران و هزینه‌بَر بودن تولید این مدل موشک‌ها را نشانه غلو آمیز بودن ساخت موشک فرا صوت توسط ایران عنوان نمایند.

رادیو فردا در این خصوص گزارش داد: «بنا بر آمار موجود از جمله موسسه سیپری، بودجه سالانه دفاعی و نظامی آمریکا بیش از ۸۰۰ میلیارد دلار، اما بودجه سالانه جمهوری اسلامی برای امور نظامی کمتر از هفت میلیارد دلار است. بودجه سالانه عربستان سعودی، رقیب منطقه‌ای ایران، بیش از ۷۰ میلیارد دلار برآورد می‌شود.»

بعد دیگر این سناریو در مواضع مقامات غربی و صهیونیستی صورت گرفت. «جان کربی» هماهنگ‌کننده ارتباطات راهبردی شورای امنیت ملی آمریکا در حالی مدعی شد؛ در خصوص موشک فرا صوت ایرانی اظهارنظر نخواهد کرد که آمریکایی‌ها برای آنچه اقدامات بی‌ثبات‌کننده ایران در منطقه خواندند تحریم‌هایی وضع کردند.

وزیر جنگ رژیم صهیونیستی نیز ساخت موشک فرا صوت ایرانی را لاف‌زنی خواند و گفت: «اسرائیل همیشه پاسخ بهتری برای مقابله دارد.» انگلیسی‌ها نیز با عبارت «فعالیت‌های موشکی ایران نقض قوانین بین‌المللی است»، به جوسازی حاشیه‌ای در قبال موشک فتاح پرداختند.

 این خط رسانه‌ای البته چندان دوام نیاورد و با آشکار شدن ابعاد توانایی‌ها و ظرفیت‌های فتاح، غرب از کتمان حقیقت، اهمیت‌زدایی، تحقیر و ابهام‌آفرینی عبور کرد سعی کرد ایرانی بودن این پروژه را زیر سوال ببرد و توان بومی ایران در ساخت موشک فرا صوت را به چالش بکشد تا علاوه بر امید‌زدایی از ایرانیان در دست‌یابی به موفقیت‌های بومی و داخلی، از الگو شدن ایران برای جهانیان جلوگیری کند.

روزنامه تلگراف در گزارشی در ۱۸ خرداد به نقل از نمایندگان پارلمان بریتانیا ادعای همکاری ۱۱ دانشگاه این کشور با جمهوری اسلامی در ساخت جت‌های جنگی و پهپادهای انتحاری را مطرح کرد. در این گزارش که در ابعاد گسترده‌ای از سوی سایر رسانه‌های غربی از جمله فارسی‌زبانان معاند منتشر شد، نام دانشگاه‌هایی چون کمبریج، امپریال‌کالج، گلاسکو و نورث‌امبریا آمده است.

این رسانه‌ها مدعی شدند بالاترین سهم و سطح همکاری ظاهرا متعلق به دانشگاه کرنفیلد بوده که در علوم مهندسی و فناوری هوافضا تخصص دارد و با نیروی هوایی بریتانیا نیز همکاری تنگاتنگی دارد.
رسانه‌های غربی بدون اشاره به مواضع مقامات انگلیسی که رونمایی از فتاح را محکوم و نقض قوانین جهانی عنوان کرده‌ بودند، مدعی شدند که این پروژه با تامین مالی ایران و با هدایت کارشناسان بریتانیایی انجام شده است!

آنها همچنین مدعی ‌شدند که با وجود اعمال این تحریم‌ها و هشدار مقامات اروپایی درباره همکاری با جمهوری اسلامی در این زمینه، تحقیقات نشان داده که محققان بریتانیا دست کم در ۱۶ پروژه مشترک به ایران کمک کرده‌اند تا فناوری پیشرفته‌ای را توسعه دهد که می‌تواند در برنامه هواپیماهای بدون سرنشین و جت‌های جنگنده‌ استفاده شود…

اوج تناقض این ادعاها آنجاست که به اذعان غربی‌ها به‌ویژه انگلیس و آمریکا دیگر جایی برای تحریم‌های بیشتر ایران باقی نمانده و کوچکترین همکاری در حوزه نظامی و هسته‌ای و حتی کوچکترین مراوده اقتصادی با ایران را زیر ذره‌‌بین دارند و هیچ شرکت و ساختاری توان عبور از آنها را ندارد.

 فضاسازی رسانه‌ای غرب علیه موشک فتاح که از نفی اصل ماجرا شروع شد و در نهایت به ادعای مشارکت دانشگاه‌های غربی در طراحی و ساخت آن انجامید، یاد‌آور رفتارهای آنها در قبال پهپادهای ایرانی است که زمانی آن را فتوشاپ و ماکت خوانده و بعد مدعی کارآمدی و نقش آنها در جنگ اوکراین شدند و در نهایت نیز ادعا کردند که قطعات و سیستم‌های راداری آن از کشورهای غربی تهیه شده است!!