ضد و نقیض‌گویی رسانه‌های غربی درباره نقش ایران در عملیات طوفان‌الاقصی همچنان ادامه دارد.

خبرگزاری رویترز 24 آبان ضمن یک گزارش آمیخته با فضاسازی مدعی شد، ایران چون هیچ اطلاعی از عملیات طوفان الاقصی نداشته، هیچ حمایتی از حماس در جنگ فعلی نخواهد کرد.

اما حالا روزنامه آمریکایی وال‌استریت‌ژورنال در فضاسازی دیگر ادعا می‌کند، حمایت ایران از عملیات طوفان الاقصی، موجب شده توافق با آمریکا بر سر برنامه هسته‌ای و لغو تحریم‌ها متوقف شود.

برخی روزنامه‌های شبه‌اصلاح‌طلب با استقبال از فضاسازی مذکور، به نقل از وال‌استریت‌ژورنال نوشتند: «با وجود آنکه برگزاری مذاکرات بیشتر میان ایران و آمریکا در نیمه اکتبر در عمان برنامه‌ریزی شده بود، اما واشنگتن پس از حمله 7 اکتبر حماس علیه اسرائیل و حمایت ایران از این عملیات، مذاکرات را لغو کرد. نیروهای نیابتی تهران از زمان شروع درگیری خونین بین اسرائیل و حماس در 7 اکتبر، بارها به نیروهای آمریکایی در خاورمیانه حمله کرده‌اند. نیروی دریایی ایالات متحده و اروپا نیز پهپادهای پرتاب‌شده توسط حوثی‌ها را بارها سرنگون کرده‌اند و بعضاً خسارت‌هایی به کشتی‌های دریایی وارد شده است. مقامات آمریکایی گفته‌اند که کمتر از دو هفته طول می‌کشد تا ایران، اورانیوم 60درصدی را به شکلی تبدیل کند که در یک سلاح هسته‌ای مورد استفاده قرار گیرد.»

یادآور می‌شود برخلاف ادعای اخیر وال‌استریت‌ژورنال، خبرگزاری انگلیسی رویترز 24 آبان مدعی شد: «آیت‌الله خامنه‌ای(مدظله العالی) در دیدار با اسماعیل هنیه، با گلایه گفت: «شما به ما خبر ندادید که می‌خواهید حمله کنید. ما برای شما وارد جنگ نمی‌شویم و به افراد خودتان بگویید مرتبا از ایران و حزب‌الله نخواهند که وارد جنگ شویم. مقام‌های ارشد ایرانی و حماس که نخواستند نام‌شان فاش شود، همچنین گفتند که خامنه‌ای تاکید کرده، جمهوری اسلامی به حمایت سیاسی و اخلاقی ادامه می‌دهد اما مستقیما در این درگیری مداخله نخواهد کرد. او از هنیه خواسته صداهایی را که خواستار دخالت ایران و یا حزب‌الله در جنگ می‌شوند، ساکت کند».

درباره این فضاسازی گفتنی است که اولاً؛ ایران برخلاف عملیات روانی رسانه‌های غربی، هرگز پشت حکمران خود در جبهه مقاومت را خالی نکرده و نمی‌کند. ثانیاً؛ عملیات طوفان الاقصی، عملیاتی صددرصد فلسطینی بدون هماهنگی با ایران بود.

ثالثاً؛ به هم خوردن مذاکرات کذایی برای توافق در موضوع هسته‌ای مسئله‌ای مربوط به یکی دو ماه اخیر نیست تا بتوان مسئولیت به هم خوردن آن را به جنگ غزه و حمایت ایران نسبت داد؛ بلکه آمریکا و اروپا بلافاصله پس از اجرای کامل تعهدات از سوی ایران ظرف دو ماه (مهر تا دی‌ماه 1394) دبه درباره تعهدات خود را آغاز می‌کنند، سپس با تحریم‌های آیسا، سیسادا و ویزا، این عهدشکنی را توسعه دادند و بعد از خروج یک‌طرفه آمریکا در فروردین سال 1397 از توافق، به وقت‌کشی از سوی طرف اروپایی ادامه دادند، در حالی که دولت وقت ایران به مدت بیش از دو سال، به شکل یک‌طرفه به اجرای تعهدات پرداخته بود.

بعد از آن هم دولت بایدن، عهدشکنی دولت ترامپ را اهرم فشار خود تلقی کرد و امتیازات پسابرجامی مطالبه کرد، بی‌آنکه متعهد شود تحریم‌ها را به شکل موثر لغو کند یا تضمین معتبری ارائه دهد.

۴۰هزار ربات در بله برای تسهیل امور کاربران در موضوعات مختلف راه‌اندازی شده است که بیش از ۳۵۰۰۰ نفر روزانه از این ربات‌های کمکی استفاده می‌کنند.

 
  با توجه به سازگاری API تلگرام با اپلیکیشن بله، انتقال ربات‌های تلگرامی به بله به‌راحتی امکان‌پذیر است و این مورد یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد این اپلیکیشن محسوب می‌شود. تاکنون، نزدیک به ۴۰۰۰۰ ربات در بله راه‌اندازی شده‌است و روزانه بیش از ۳۵ هزار نفر از این ربات در زمینه‌های مختلف برای پیشبرد فعالیت‌های خود استفاده می‌کنند. در بله، ربات‌ها «بازو» نام‌گذاری شده است؛ چراکه مانند یک بازوی کمکی برای کاربران عمل می‌کند.

بازو‌ها در بله، جایگزین مناسبی برای وبسایت هستند؛ زیرا ایجاد وبسایت‌ها برای بسیاری از کسب‌وکار‌ها هزینۀ زیادی به همراه دارد، درحالی‌که توسعهٔ بازو هزینه و انرژی کمتری برای راه‌اندازی نیاز دارد و تمامی کاربران بله می‌توانند از آن برای اهداف مختلف استفاده کنند.

بله، بازو‌های بله در حوزه‌های پرداخت، بازی، هوش مصنوعی، دستیار فروش و کسب‌وکار، ابزارهای مدیریت گروه و کانال، آزمایش ایده‌های استارتاپی و نرم‌افزاری فعالیت می‌کنند:

در حوزهٔ پرداخت، قابلیت «درخواست پول» و وجود «کیف پول» در بله، امکان توسعهٔ بازو‌هایی که مبتنی بر پرداخت هستند را فراهم کرده است و کاربران می‌توانند در بستری امن، انتقال پول خود را انجام دهند.

در بخش بازی، اپلیکیشن بله امکان توسعهٔ بازی‌هایی که به لحاظ دانش پیاده‌سازی ساده هستند و در عین حال می‌توانند مخاطبان زیادی را در بله داشته باشند ایجاد کرده است.

بازو‌هایی مبتنی بر هوش مصنوعی که امکان پیاده‌سازی ربات‌های هوشمند در دسته‌های رسانه‌ای متفاوت مانند متن، عکس، فیلم و… را با استفاده از زیرساخت بازو در بله فراهم می‌کند.
‌
می‌توان از بازو‌ها به عنوان دستیار فروش و کسب‌وکار کمک گرفت تا اقدامات سخت و زمان‌بر فرآیند فروش را از طریق توسعهٔ بازو در بله انجام دهد. توسعهٔ بازو به‌عنوان یک ابزار کمکی برای مدیریت کانال و گروه در بله، یکی دیگر از حوزه‌های فعالیت بازو‌ها در بله است. برای آزمایش ایده‌های نرم‌افزاری بدون نیاز به توسعهٔ یک اپلیکیشن با هزینه‌های زیاد، می‌توانید از زیرساخت بازو در بله استفاده کنید.

توسعهٔ بازو در بله، با استفاده از زبان‌های مختلف برنامه‌نویسی فراهم شده است که با هر ایده‌ای قابلیت رشد و معرفی برای تمامی ۲۰ میلیون کاربر بله را داشته باشد.

اپلیکیشن بله، با چشم‌انداز تبدیل شدن به زیست‌بوم دیجیتال مردم ایران در تلاش است که بستری معتبر و امن برای ایده‌پردازان ایجاد کند تا بتوانند با صرف کمترین هزینه، کسب‌وکار و ایده‌های خلاقانهٔ خود را توسعه دهند و به تمامی مردم معرفی کنند.

یک شرکت ساخت و انتشار بازی‌های رایانه‌ای از سرقت ۹۰۰ گیگابایت داده‌های داخلی و اطلاعات کاربران جلوگیری کرد.

 سرویس‌های داخلی شرکت یوبی سافت در هفته گذشته هنگامیکه هکر‌ها سعی کردند ۹۰۰ گیگابایت داده را سرقت کنند با نشت اطلاعات روبرو شدند. از جمله اطلاعاتی که در معرض خطر هک قرار داشتند داده‌های کاربران بازی ویدئویی Rainbow Six Siege بود.

شرکت یوبی سافت که در زمینه ساخت و انتشار بازی‌های رایانه‌ای فعالیت می‌کند ۴۸ ساعت پس از نشت اطلاعات متوجه رویداد شد و توانست قبل از آنکه هکر‌ها بتوانند داده‌ها را مخفیانه سرقت کنند، دسترسی آن‌ها را ببندد.

این شرکت در بیانیه‌ای نوشت: ما از یک رویداد مرتبط به امنیت داده‌ها آگاه هستیم و هم اکنون دراین باره تحقیق می‌کنیم. در حال حاضر اطلاعات بیشتری برای به اشتراک گذاری نداریم.

وب سایت VX-Underground اسکرین شات‌هایی به اشتراک گذاشت که نشان می‌داد هکر‌ها به گفتگو‌های موجود در نرم افزار مایکروسافت تیمز، سرور Share Point یوبی سافت و همچنین سرویس‌های Confluence و MongoDB Atlas دسترسی یافته بودند.

گوگل با پرداخت ۵ میلیارد دلار شکایتی درباره رصد فعالیت میلیون‌ها نفر در اینترنت را تسویه می‌کند.

 پس از اینکه وکلای گوگل و شاکیان اعلام کردند به توافق اولیه رسیده‌اند، قاضی دادگاهی در اوکلند ایالت کالیفرنیا محاکمه برنامه‌ریزی شده در ۵ فوریه ۲۰۲۴ را در مورد این شکایت دسته جمعی به حالت تعلیق درآورد.

شاکیان خواستار حداقل ۵ میلیارد دلار غرامت شده بودند. شرایط حل و فصل فاش نشد، اما وکلا اعلام کردند که درباره یک تفاهمنامه الزام آور موافقت کرده اند و انتظار دارند تا ۲۴ فوریه ۲۰۲۴ یک توافق رسمی برای تایید دادگاه ارائه کنند.

شاکیان مدعی هستند سرویس Google’s analytics، کوکی‌ها و اپلیکیشن‌ها به واحد آلفابت اجازه دادند هنگامیکه مرورگر کروم در حالت Incognito قرار داشت، فعالیت‌های آنان را رصد کنند.

آن‌ها مدعی هستند این روند مخزنی بی اندازه از اطلاعات را در اختیار گوگل قرار داد و به شرکت اجازه داد تا درباره دوستان، سرگرمی ها، غذا‌های مورد علاقه، عادات خرید و احتمالا عادات دیگر آن‌ها اطلاعاتی به دست بیاورد.

این شکایت که در سال ۲۰۲۰ میلادی ثبت شده و شامل چند میلیون کاربر گوگل بود، به دلیل نقض قوانین حریم خصوصی کالیفرنیا خواستار حداقل ۵ هزار دلار غرامت به ازای هر کاربر شده بود.

رژیم مصرف رسانه برای ما تعیین می‌کند که کدام مواد برای ما مضر و کدام مواد مفید هستند و به چه میزان باید از محتوای رسانه‌ای استفاده کرد تا هم نیاز ما برطرف شود هم سلامت رفتاری ما به خطر نیفتد.

 یکی از مهمترین نکات در زندگی فردی و سبک رفتاری، سلامت است. سلامت هم در امور جسمانی و فیزیکی بدن و هم در مسائل روانی و رفتاری لازم است. “سلامت رفتاری” در فضای رسانه‌ای، یکی از موارد مهمی است که بین اندیشمندان حوزه ارتباطات، جامعه شناسی و روان شناسی مورد تاکید قرار است. سواد رسانه‌ای نیز نوعی سلامت رفتاری را به مخاطبین رسانه‌ها در مواجهه با آنها می‌آموزد. باید گفت “رژیم مصرف رسانه‌ای” مهمترین عامل و ابتدایی‌ترین عامل برای بهره‌بردن صحیح از رسانه و همچنین سلامت رفتاری است. اندیشمندان علوم ارتباطی برای سواد رسانه‌ای چهار مرحله مهم برمی‌شمرند:

1. رژیم مصرف رسانه‌ای

2. استفاده از تفکر انتقادی

3. تجزیه و تحلیل سیاسی و اجتماعی

4. تولید رسانه‌ای

گام اول در سواد رسانه‌ای اتخاذ رژیم مصرف رسانه‌ای است. رژیم واژه‌ای آشنا برای متخصصین علوم تغذیه است. دلیل استفاده از این واژه در این حوزه رسانه چیست؟ برای روشن شدن مفهوم رژیم مصرف رسانه‌ای، این تعبیر را در علوم تغذیه‌ای مرور می‌کنیم.

رژیم مصرف رسانه‌ای

بدن انسان به‌طور طبیعی برای ادامه حیات خود به مواد خوراکی احتیاج دارد. امروزه اطلاعات نیز یکی از نیازهای مصرفی انسان است. اطلاعاتی که “انسان عصر اطلاعات” در طول روز دریافت می‌کند، برابر با همه اطلاعاتی است که یک انسان قرن هجدهمی در طول عمر خود دریافت می‌کرد. آیا انسان به این حجم انبوه اطلاعات احتیاج دارد؟ مصرف بیش از اندازه اطلاعات مانند آن است که فردی هر چیزی در سفره هست را مصرف کند. اطلاعات بیش از اندازه نیز مانند پرخوری می‌تواند آسیب‌هایی داشته باشد، از جمله آنکه فرد را سطحی می‌کند و او را با استرس‌های بی‌اندازه روبه‌رو می‌سازد. اما راه‌حل این مواجهه چیست؟ این جاست که نیاز است یک رژیم مصرف رسانه‌ای داشته باشیم.

اما در رژیم مصرف رسانه‌ای باید دو نکته را در نظر گرفت:

1. استفاده مناسب: رژیم را نباید با استفاده‌نکردن و ممنوعیت اشتباه گرفت. رژیم مصرف تلاش دارد تا نیازهای فرد را به‌طور مناسب و اندازه برطرف سازد. پس رژیم، به معنای استفاده صحیح است نه ممنوعیت. لازم نیست انسان در هر کانالی عضو شود و در مقابل این هم صحیح نیست که همه چیز را بایکوت کرد.

2. مواد مضر: برخی محتواهای رسانه‌ای وجود دارد که برای افراد مضر هستند و استفاده از آنها تبعات منفی‌ای برای سلامت رفتاری آنها دارد. مثلا در فضای مجازی محتوای پورنوگرافی از این نوع است.

محتوا، غذای ماست!

محتوای رسانه‌ای مانند مواد غذایی برای مخاطب است و نیاز او را برطرف می‌سازد. انسان نیاز به اطلاعات دارد اما فضای مجازی به‌قدری وسیع و حجم تولید محتوا در آن آنقدر زیاد است که بیشترین زمینه را برای برهم‌خوردن سلامت رفتاری کاربران فراهم کرده است. پس افراد برای بهره‌بردن صحیح از رسانه‌ (که همان سلامتی در رفتار است) باید آگاهی خود را از مواد غذایی رسانه (که همان محتواست) بالا برند و بعد از آن، از رسانه استفاده کنند. پس یکبار دیگر با هم رژیم مصرف رسانه‌ای را تعریف می‌کنیم:

رژیم مصرف رسانه‌ای برای هرکسی تعیین می‌کند که کدام مواد برای او مضر و کدام مواد مفید هستند و به چه میزان باید از محتوای رسانه‌ای استفاده کرد تا هم نیاز کاربران برطرف شود و هم سلامت رفتاری آنها در معرض خطر قرار نگیرد.

چگونه رژیم بگیریم؟

الف) ساعت مشخصی را صرف فضای مجازی کنید: برخی از ما عادت کرده‌ایم در هر جایی به اینترنت وصل باشیم. هم اینترنت گوشی‌مان فعال است هم محل کارمان اینترنت دارد و هم در خانه، آنلاین هستیم. ضروری نیست که 24ساعته برخط باشیم. هر کس باید نیاز خود را تعیین کند و براساس آن، زمان مشخصی را صرف فضای مجازی کند.

ب) به فضاهای مورد نیاز وارد شوید: عادت کرده‌ایم در همه شبکه های اجتماعی عضو شویم و صفحات مختلف و متنوعی را دنبال کنیم! برای مثال در چند کانال خبری عضو هستیم؛ این در حالی است که بسیاری از آنها خبرهای یکسانی را منتشر می‌کنند. کانال‌هایی را انتخاب کنید که به آنها احتیاج دارید. نیاز خبری، نیاز همه انسان‌ها است؛ اما اگر این نیاز با عضویت در یک کانال برطرف می‌شود، عضو‌یت در کانال دوم اسراف در انرژی و زمان شما است.

ج) همه چیز را نخوانید:  لازم نیست به همه پیام‌ها و مطالبی که به اشتراک گذاشته می‌شود، توجه کنید. اگر بخواهید همه پیام‌ها را بخوانید، زمان بسیار زیادی از شما گرفته می‌شود. اگر وارد یک سایت یا خبرگزاری می‌شوید، به حوزه‌ای که در آن نیاز خبری دارید، وارد شوید. با مطالعه تمام مطالب سایت، که عموم آنها تاثیر مثبتی بر داده های شما نمی گذارند، وقت خود را هدر ندهید.

د) به خانواده برگردیم: چه بسیار بی‌توجهی‌هایی که به خانواده صورت گرفته است فقط برای اینکه سرمان در گوشی‌هایمان بوده است. باید ساعات مشخصی از روز را صرف خانواده کنیم. گوشی تلفن همراه را کنار بگذارید و با خانواده صحبت کنید. امروزه زمان زیادی از وقتمان را صرف گفتگو با افراد مجازی می‌کنیم و افراد حقیقی زندگی خود را فراموش می‌کنیم.

ه) دروازه‌بانی کنیم: دروازه‌بان مراقب است هر کسی از دروازه شهر عبور نکند. درواقع، کار دروازه‌بان گزینشگری است. نقش اصلی ما در فضای مجازی نیز همین است. اصلا ویژگی فضای مجازی اینست که انسان در آن گزینشگر و انتخابگر است. برخی از ما در برابر فضای مجازی کاملا منفعل هستیم. رژیم مصرف این مسئله را می‌طلبد که فرد دست به انتخاب بزند و چیزهایی را انتخاب کند و طبعا برخی چیزهای دیگر را واپس زند.

و) به فکر جایگزین باشیم: شاید این بهترین راه باشد! همه چیز ما در فضای مجازی وارد شده است. اما این تصور که برای برطرف‌کردن نیازهایمان حتما باید به اینترنت وصل شویم، غلط است. رسانه‌های متعددی در اطراف ما است و هر کدام از آنها کارکرد خاص خود را دارد. باید با شناخت از کارکرد هرکدام از این رسانه‌ها، به آنها مراجعه کنیم. مثلا بیایید از همین امروز تصمیم بگیریم نصف یک‌دهم زمانی را که صرف پرسه‌زنی در فضای مجازی می‌کنیم، کتاب بخوانیم!

یک تصور غلط

کسی فعال‌تر است که بیشتر مطلب بگذارد و بیشتر آنلاین باشد! در گروه‌هایی که عضو هستیم فعال‌بودن همین معنی را دارد! درحالیکه چنین فردی کاملا مقهور فضای مجازی شده است. انسان باید از انفعال در برابر رسانه و فضای مجازی خارج شود و نشان دهد که او بر اینترنت غلبه دارد. راه اول برای فعال‌شدن در فضای مجازی صرف همه وقت در آن نیست بلکه فعال کسی است که برای استفاده از فضای مجازی برنامه داشته باشد.

کودک‌بلاگری پدیده تأسف‌بار و یکی از مصادیق کودک‌آزاری است.

تا الان بیش از ۱۵۰ پست اینستاگرامی از بلبل‌زبانی‌های فرزند ۴ ساله چشم‌آبی‌اش منتشر کرده. کودکی زیبا و شیرین‌زبان که با لهجه خاصی حرف می‌زند. یک روز لباس پر زرق و برقی تن فرزندش می‌کند و می‌نویسد: «پرنسس نازم واقعاً می‌درخشی.» روز دیگر دختربچه‌اش را جلوی دوربین می‌نشاند و از او می‌خواهد درباره پدرش و خصوصیات اخلاقی‌اش حرف بزند. بعد به‌به و چه‌چه می‌کند و قربان‌صدقه بچه‌اش می‌رود. در پست دیگر دختر از مادرش حرف می‌زند و مادر باز قربانش می‌رود. هشتگ‌های زیر پست هم مشخص است اسم و هویت واقعی کودک، چشم آبی، مدلینگ و بلاگر. بله درست حدس زدید؛ از صفحه یک بلاگر- کودک حرف می‌زنم که در اینستاگرام این روز‌ها حسابی مد شده. بیشتر این پیج‌ها از شیرین‌زبانی، زیبایی و یا خصوصیات منحصربه‌فرد کودک استفاده می‌کنند و از طریق همین پست‌ها تبلیغات می‌گیرند و پول درمی‌آورند. بچه‌ها قربانیان اصلی این ماجرا هستند و پدر و مادر شاید حتی تصور نکنند که با این کار‌ها چه بلایی سر کودک‌شان می‌آورند.

 کاسبی با شیرین زبانی

 مادر در معرفی پیج کودکش یا بهتر بگویم خودش نوشته اینجا شیرین‌زبانی‌های دختر کوچولویم را می‌بینید. البته اسم کودک را هم ذکر کرده و بلافاصله زیر این توضیح نوشته شده این پیچ توسط مادر بچه اداره می‌شود و بعد هم صفحه تبلیغات معرفی شده. محتویات صفحه بیشتر شیرین‌زبانی‌های کودک است و کار‌های بامزه‌اش که هر کودک سه چهار ساله‌ای دارد. اما این‌طور نیست که همه کاربران این صفحه هم از دیدن این پست‌ها لذت ببرند و کسی انتقادی نداشته باشد. مثلاً یکی از کاربران این صفحه می‌نویسد: «چرا توی این سن آن‌قدر کلمات قلمبه و سلمبه یاد بچه‌تون دادین؟ چرا نمی‌گذارید بچه‌تون به بچگی‌اش برسه و آن‌قدر اصرار دارین بچه زود بزرگ بشه.» البته اظهارنظر‌های دیگری هم هستند که درباره قدوبالای کودک اند. نظرات منفی و مثبت از کسانی که از زیبایی دختربچه تعریف می‌کنند تا کسانی که معتقدند این بچه کاملاً لوس و بی‌نمک است. آنقدر قضاوت‌های ریز و درشت و خشن در بخش نظرات می‌بینی که حتی تصورش هم دشوار است که چطور این پدر و مادر می‌توانند همه این حرف‌ها را درباره فرزندشان تحمل کنند یا آدم از خودش می‌پرسد اگر این بچه روزی بزرگ شود و این کلمات و جملات را بخواند چه بر سرش می‌آید؟ بر سر اعتماد به نفس و آینده‌اش چه خواهد آمد؟ یا کاربر دیگری می‌نویسد: «قشنگ معلومه تموم این حرف‌ها را خودتون یاد بچه دادین، چطور دلتون میاد بچه‌تون رو مجبور به نمایش کنید و بگذارید حرف‌هایی بزنه که قشنگ معلومه حرف‌های خودش نیست. نمی‌گید چه بلایی ممکنه سر بچه‌تون بیاد که از بچگی مجبورش می‌کنید فیلم بازی کنه.» البته خیلی زود جواب همه این‌ها را می‌توان گرفت؛ مادر بچه‌اش را بغل کرده و در استوری‌هایش دارد تبلیغ یک داروی لاغری را می‌کند. یا در استوری دیگر یک تونیک گیاهی ضدریزش مو را معرفی می‌کند و چند قطره از تونیک را هم روی سر دختر بچه‌اش می‌پاشد. اگر بخواهم برای‌تان از این صفحات بگویم در اینستاگرام فراوان هستند صفحاتی که قصد اصلی‌شان جذب تبلیغات و گرفتن آگهی و در نهایت درآمدزایی است. اما به چه قیمتی فقط خدا می‌داند.

انتقاد به رعایت‌کنندگان حقوق کودکان

ادمین یکی دیگر از این صفحات مادر دوقلو‌هایی است که از پرنسس‌هایش می‌گوید و معتقد است، چون زندگی کوتاه است باید پر از شوق زندگی کرد. این صفحه هم پر است از عکس دوقلو‌ها و آرزوهای‌شان و کارهای‌شان، اما در نهایت یک خط درمیان درهمین صفحه می‌توانی آگهی‌های تبلیغاتی ببینی.
برخی از کاربران و اداره‌کنندگان این صفحات، دیگر پدر و مادر‌هایی که عکس کودک‌شان را منتشر نمی‌کنند به باد تمسخر می‌گیرند. بلاگر‌هایی که معروف هستند، اما عکس کودک تازه‌متولد شده یا کودکان درحال رشدشان را منتشر نمی‌کنند یا اگر عکسی منتشر می‌کنند صورتش را می‌پوشانند. آن‌ها به عنوان پدر و مادر‌های حساس یا آن‌هایی که بچه‌شان را تافته جدا بافته می‌دانند، شناخته می‌شوند در حالی‌که این پدر و مادر‌ها تنها از کودک‌شان در شبکه‌های پرغبار اجتماعی حفاظت می‌کنند و اصول اولیه حقوق کودکان را رعایت می‌کنند. اصولی که از نظر اداره‌کنندگان صفحات کودک‌بلاگر‌ها به کلی منتفی است. شاید همه شما ماجرای پسر ۶ یا ۷ ساله‌ای را به یاد می‌آورید که سوژه رسانه‌ها شد. این پسرحرکات آکروباتیک انجام می‌داد و پدرش در اینستاگرام از او یک ستاره ساخته بود. اما به این کودک آسیب زیادی وارد شد. در آن زمان به پدر این کودک انتقاد‌های زیادی وارد شد.

تبعات کودک‌بلاگری در کودکی و بزرگسالی

 «کودک‌بلاگری پدیده تأسف‌باری است و یکی از مصادیق کودک‌آزاری است و نقض حقوق کودکان محسوب می‌شود. هر فرد زیر ۱۸ سال کودک است و بعد از رسیدن به سن قانونی می‌تواند به روندی که والدینش در کودکی داشته‌اند، اعتراض کند. سوءاستفاده همیشه این نیست که کودک کار و خیابان را سر چهارراه‌ها ببینیم و بگوییم از این کودک سوءاستفاده می‌شود. بلاگری کردن با کودکان همان نقض حقوق کودکان به شیوه مدرن است. همه ماجرای آرات پسر خارجی بدنساز و بلاگر را به یاد دارند که از کودکی در فضای مجازی توسط پدر و مادرش تبلیغ می‌شد و لایک و فالوور می‌گرفت، اما در ۱۷ سالگی به علت آسیب‌های روحی و روانی فراوان در بیمارستان بستری شد. این کودک در این سن از پدر و مادرش متنفر و درگیر اعتیاد شده بود. کودکی که به جای بچگی کردن بلاگر بود، به جای اینکه در کودکی بازی کند، درس بخواند، سفر کند، کتاب بخواند یا خیلی ساده بازی کند و دنیا و اطرافش را بشناسد، باید درگیردرست کردن فیلم و حضور در شبکه‌های اجتماعی می‌شد و پرفورمنس‌های پدر و مادرش را اجرا می‌کرد و لایک و فالوور می‌گرفت و درآمدزایی می‌کرد. گاهی از عملکرد این پدر و مادر‌ها آدم احساس گناه می‌کند؛ اینکه چطور خودشان چنین روندی را در پیش می‌گیرند عجیب است. گاهی کامنت‌های زیر پست‌های کودک‌بلاگر‌ها را نگاه می‌کنم و هرگونه حرف و فحش و نظری را در این کامنت‌ها می‌بینم. از اینکه بدن و ظاهر آن بچه قضاوت شده تا طرز حرف زدن و راه رفتنش. این پدر و مادر فکر نمی‌کنند فردایی که این کودک بزرگ شد اگر این چیز‌ها را بخواند چه حال و روزی پیدا می‌کند؟ آیا این کودک همیشه بچه باقی می‌ماند؟ آیا این کودک به پدر و مادرش نمی‌گوید که شما کودکی من را نابود کردید و به جایش پول درآوردید؟ آیا این کودک نمی‌پرسد که شما به چه حقی عکس و فیلم حرف زدن، رقصیدن، بازی کردن و ورزش کردن من را منتشر کردید. 

دختربچه روبه‌روی دوربین نشسته و جلویش یک شیشه عسل گذاشته. مادرش کد تخفیف را به اسم دخترش معرفی می‌کند تا دنبال‌کننده‌ها بتوانند با نام دخترکش از یک صفحه اینستاگرامی دیگرعسل بخرند. دخترک عسل را مزه می‌کند و برای فالوور بوس می‌فرستد، خنده‌های مصنوعی مادر و تشویق او به عسل خوردن دخترش تکمیل‌کننده این آگهی تبلیغاتی برای جلب مشتری بیشتر است، اما به چه قیمتی؟