نیاز به داشتن استقلال:
فرزندان بواسطه اینکه ، دوست دارند مستقل کار کنند ، مستقل تصمیم گیری کنند و محیط مستقلی برای خود داشته باشند ، این کسب و نیاز به مستقل بودن را در شبکه های اجتماعی جستجو می کنند

نیاز به محبت :
فرزند چون نتوانسته محبت مورد نیاز خود را از محیط خانه و خانواده کسب کند، این کمبود محبت را در گرو شبکه های اجتماعی و دوستان مجازی خود، می‌بیند!!!

کسب هویت :
فرزند چون از سوی خانواده ، مورد توجه صحیح قرار نگرفته و ارزش و جایگاه واقعی خود را در محیط خانه ، پیدا نکرده و والدین نیز شناخت درستی از او ندارند ، همین باعث گردیده که او بدنبال کسب و ایجاد هویت مورد نظر خود در شبکه های اجتماعی باشد.

 والدین عزیز!
تربیت فرزند خود را به رسانه نسپارد!!!

‌‌‌‌

جنگ جهانی سوم دیگر صرفاً تصوری از نبردهای سنتی با تانک‌ها و موشک‌ها نیست، بلکه اکنون شاهد #جنگ_ترکیبی هستیم که ابزارهای #شناختی، #رسانه‌ای و #شبکه‌های_اجتماعی در آن نقشی کلیدی ایفا می‌کنند.
این جنگ به جای تسخیر خاک، ذهن‌ها را هدف قرار داده و با استفاده از روایتگری و اطلاعات گمراه‌کننده، جوامع را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
شبکه‌های اجتماعی به عرصه اصلی این نبرد تبدیل شده‌اند. این فضاها نه تنها به انتشار اطلاعات، بلکه به خلق و مدیریت #روایت‌ها می‌پردازند.

در این جنگ، هر کاربر یک سرباز بالقوه است و هر پست یا پیام یک ابزار #نفوذ ! بازیگران مختلف، از قدرت‌های جهانی گرفته تا سازمان‌های غیردولتی و حتی افراد مستقل، با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، هوش مصنوعی و الگوریتم‌های پیچیده، به شکلی سیستماتیک اقدام به مدیریت ادراک جمعی می‌کنند.

جنگ شناختی و رسانه‌ای ترکیبی، به دنبال ایجاد شکاف در جوامع، تضعیف عقاید و نهادهای مذهبی، و تحمیل هنجارهای فرهنگی و سیاسی خاص است.
در این میان، انتشار اطلاعات نادرست و اطلاعات گمراه‌کننده، ابزارهایی قدرتمند هستند.
➖از یک سو، بازیگران این جنگ، روایت‌های جذاب و احساسی می‌سازند که افراد را به سمت باورهای خاص هدایت می‌کند.
➖از سوی دیگر، الگوریتم‌های شبکه‌های اجتماعی با برجسته کردن محتوای بحث‌برانگیز، قطب‌بندی اجتماعی را تشدید می‌کنند.

به طور کلی، ما در میانه‌ی یک جنگ سرد نوین با ابزاری داغ قرار داریم.
پیروزی در این نبرد به توانایی جوامع در #شناخت و مقابله با ابزارهای شناختی، تقویت #سواد_رسانه‌ای، و ایجاد ساختارهای مقاوم در برابر #نفوذ_اطلاعاتی بستگی دارد.
 آینده این جنگ نه در میدان‌های نبرد فیزیکی، بلکه در ذهن‌ها رقم خواهد خورد.

در دنیای امروز، فضای مجازی بخش بزرگی از زندگی روزمره ما را تشکیل می‌دهد. از ارتباطات اجتماعی گرفته تا کسب‌وکار و آموزش، همگی به نوعی وابسته به فضای مجازی هستند. اما آیا تا به حال به کیفیت زیست خود در این فضا اندیشیده‌اید؟ به مناسبت روز کیفیت، بیایید به بررسی این موضوع بپردازیم و ببینیم چگونه می‌توانیم تجربه‌ای بهتر و موثرتر در فضای مجازی داشته باشیم.

منظور از کیفیت زیست در فضای مجازی چیه؟
کیفیت زیست در فضای مجازی به معنای استفاده بهینه و سالم از این فضا است. این شامل همه چیز از میزان زمانی که آنلاین می‌گذرانیم تا نوع محتوایی که مصرف می‌کنیم و چگونگی تعامل ما با دیگران در این فضا می‌شود.

تاثیر سواد رسانه‌ای بر کیفیت زیست چیه؟
سواد رسانه‌ای یکی از عوامل کلیدی در بهبود کیفیت زیست در فضای مجازی است. با داشتن سواد رسانه‌ای، می‌توانیم:
- اطلاعات درست را از نادرست تشخیص دهیم.
- از خود در برابر تهدیدات آنلاین محافظت کنیم.
- به صورت هوشمندانه‌تری از زمان خود در فضای مجازی استفاده کنیم.

کیفیت زیست در فضای مجازی با چه چالش‌هایی روبه‌روست؟
- اعتیاد به اینترنت: مصرف بیش از حد محتوای آنلاین می‌تواند به اعتیاد منجر شود و تاثیرات منفی بر زندگی روزمره بگذارد.
- اطلاعات نادرست و جعلی: با رشد فضای مجازی، میزان اطلاعات نادرست و جعلی نیز افزایش یافته که می‌تواند باعث گمراهی شود.
- حریم خصوصی و امنیت: حفظ حریم خصوصی و امنیت اطلاعات شخصی در فضای مجازی یکی از چالش‌های اساسی است.

چه‌راهکارهایی برای بهبود کیفیت استفاده از فضای مجازی و رسانه‌ها وجود داره؟
- زمان‌بندی مصرف: تعیین زمان مشخص برای استفاده از فضای مجازی و پیروی از آن می‌تواند به کاهش وابستگی و اعتیاد کمک کند.
- محتوای باکیفیت: دنبال کردن منابع معتبر و محتوای باکیفیت می‌تواند به ارتقاء دانش و اطلاعات ما کمک کند.
- آموزش سواد رسانه‌ای: افزایش آگاهی و آموزش‌های مرتبط با سواد رسانه‌ای به ما کمک می‌کند تا بهترین استفاده را از فضای مجازی داشته باشیم.
- حفظ حریم خصوصی: استفاده از ابزارها و تنظیمات حریم خصوصی می‌تواند به حفظ امنیت اطلاعات شخصی کمک کند.
- تعامل مثبت: تقویت تعاملات مثبت و سازنده با دیگران در فضای مجازی می‌تواند به افزایش کیفیت زیست در این فضا کمک کند.

به یاد داشته باشیم که فضای مجازی می‌تواند به مکانی امن، مفید و الهام‌بخش تبدیل شود اگر همه ما به کیفیت زیست خود در این فضا اهمیت بدهیم و از راهکارهای موثر استفاده کنیم.

ربات‌ها از طریق هوش مصنوعی، رفتار کابران اینترنتی را شبیه‌سازی می‌کنند تا انتشار اخبار جعلی طبیعی به نظر برسد. ربات‌ها حتی می‌توانند محبوبیت مصنوعی ایجاد کنند و یک شخص یا جنبش را تاثیرگذار کرده و تقویت کنند.

ربات‌ها، اخبار جعلی را ابتدا با جست‌وجو و بازیابی اطلاعات غیرمجاز در وب منتشر می‌کنند؛ سپس به طور مداوم در سایت‌های رسانه‌های اجتماعی پست می‌کنند و از موضوع‌های پرطرفدار و هشتگ‌ها استفاده می‌‌کنند.

بهترین راه‌حل‌، نادیده‌گرفتن و در واقع بی‌محلی به آنهاست. آنها با «توجه و پاسخ‌های احساسی» روحیه می‌گیرند آنها را می‌توانید مسدود(بلاک) کنید.

برای دفاع و محافظت خود در برابر تبلیغات و هرزنامه‌های ارسال شده توسط ترول‌ها و ربات‌های مخرب، می‌توانیم پیش‌زمینه هر موضوع را با دقت بررسی کنیم و با استفاده از داده‌های بزرگ و یادگیری، ربات‌ها را از کاربران واقعی تشخیص دهیم. هرچند تمایز قائل شدن بین ترولینگ و ربات با کسی که واقعا می‌خواهد در مورد موضوعی بحث کند سخت است اما می‌توان با کسب تجربه و مقایسه، آنها را تشخیص داد.

ربات‌ها و ترول‌ها خیلی زود از موضوع خارج می‌شوند و بارها پست می‌گذراند تا زمانی که پاسخی را که می‌خواستند برانگیزند. آنها از میم‌ها، گیف‌ها و تصاویر برای پاسخ دادن به دیگران استفاده می‌کنند. از دیگر راه‌های تشخیص ربات‌ها نادیده گرفتن شواهد و حقایق است که اگر با دیدگاهشان متناقض باشد، تائید نمی‌کنند. بیشتر ترول‌ها و گاهی ربات‌ها از لحن تحقیرآمیز یا تقابلی استفاده و طرف مقابل را تحریک می‌کنند.

رسانه‌های ایران، با وجود دستاوردها و موفقیت‌ها، با برخی نقاط ضعف روبرو هستند.

➖چندین عامل در این زمینه مؤثر است:
۱. یک‌جانبه‌نگری و محدودیت در تنوع دیدگاه‌ها: بسیاری از رسانه‌ها در کشور یا به علت سیاست‌های کلی و یا به دلیل نگاه حزبی و سلیقه‌ای محدودیت‌هایی در انتشار دیدگاه‌های مختلف دارند و این باعث می‌شود که اعتماد عمومی نسبت به آنها کاهش یابد.

۲. ضعف در شفافیت و پاسخگویی: برخی رسانه‌ها بویژه خبرگزاری‌ها به دلیل پردازش ناکافی اطلاعات، در ارائه اخبار شفاف و بدون سانسور ضعف دارند. که این امر منجر به افزایش شایعات و بی‌اعتمادی در جامعه می‌شود.

۳. کمبود خلاقیت و نوآوری: اغلب رسانه‌ها در کشور از قالب‌ها و رویکردهای قدیمی در تولید محتوا استفاده می‌کنند و در جذب مخاطب جوان ناکام هستند. درحالی‌که رسانه‌های مدرن جهان با استفاده از تکنولوژی و روش‌های جدید، توانسته‌اند مخاطبان بیشتری را جذب کنند.

۴. عدم توانایی در رقابت با رسانه‌های خارجی: رسانه‌های خارجی با داشتن امکانات بیشتر و آزادی عمل، محتوای جذاب‌تر و متنوع‌تری تولید می‌کنند که برای برخی از مخاطبان داخلی جذاب‌تر است و این موضوع باعث کاهش اعتبار رسانه‌های داخلی می‌شود.

۵. تمرکز بر اخبار سیاسی و غفلت از مسائل اجتماعی و فرهنگی: ضعف رسانه‌های ایران به‌ویژه صداوسیما به مسائل سیاسی بسیار توجه می‌کنند و به موضوعات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی به صورت حاشیه‌ای پرداخته می‌شود که این مساله باعث می‌شود نیازهای واقعی مخاطبان پوشش داده نشود.

۶. تأخیر در پوشش اخبار: محدودیت در انتشار اخبار و تاییدهای متعدد باعث می‌شود تا رسانه‌ها در بسیاری از موارد از سرعت خبررسانی رقبای خارجی و حتی شبکه‌های اجتماعی داخلی عقب بمانند و نتوانند روایتگر اول رویدادها باشند.

این نقاط ضعف می‌تواند زمینه‌ساز بی‌اعتمادی و کاهش مخاطبان به رسانه‌های داخلی باشد، که نیاز به تغییرات اساسی در ساختار و رویکرد رسانه‌های ایران برای بازگشت اعتماد عمومی دارد.

زمانی که مطالبی را به فرزندتان ارائه می‌کنید مراقب لحن کلام و احساساتی که منتقل می‌کنید باشید: طعنه، سرزنش ، عیبجویی، تحقیر مقایسه با دیگران و حتی مقایسه با خود.
از گفتن جملاتی مثل؛ “وقتی من هم سن تو بودم اینگونه بودم، این ها را نداشتیم و شما دارید. شما بچه های قدرنشناسی هستید و…” بپرهیزید. زخم زبان، روح و روان بچه‌ها را آزار می‌دهد.

به‌گونه‌ای رفتار کنیم که فرزندانمان باورکنند ما آن‌ها را به خاطر خودشان دوست داریم نه هیچ چیز دیگه‌ای!

بچه‌ها را فرایندمحور پرورش دهید نه نتیجه‌محور. بچه‌ها باید حتی از فرایند درس لذت ببرند و شاد باشند. نتیجه ممکن است که مطابق میل ما باشد یا نباشد.
شما چه فرزندی می‌خواهید؟!! فرزندی بااعتماد به نفس بالا و شخصیتی قوی و روحيه شاد و بانشاط.

ما باید تلاش کنیم فرزندانی خوشحال و خوشبخت پرورش دهیم و نه فقط موفق. خوشبختی شرط لازم و کافی هست انسان‌های خوشبخت موفق هم خواهند شد ولی انسان های موفق لزوما خوشبخت و خوشحال نیستند.