در سینمای هالیوود بسیار با خانواده هایی مواجه می شویم که با فرزندانشان علل خصوص نوجوانشان در تقابل هستند و با او مخالفت می کنند. عموما هم حق با فرزند خانواده است نه والدین

مثل انیمیشن دلیر که مادر خانواده مخالفت های سخت گیرانه داره و پدر هم کلا در جریان نیست . آخرش هم مادر  اصلاح میشه و حق با دختر خانواده است … یا انیمیشن قرمز شدن که مادر عقده های خودش را روی دخترش پیاده می کند و دخترش هیچ وقت هرکاری هم که بکند برای او کافی نیست… یا انیمیشن انکانتو که نوه ها و فرزندان در خفقان و اجبار مادر بزرگ زندگی می کنند.

والدین خیر فرزندانشان را می خواهند و مخالفت هایشان هم در جهت خیر خواهی و پیشرفت فرزندانشان است. اما سینما چه القا می کند؟ یک مشت پیر سنتی افراطی که مانع پیشرفت فرزندانشان هستند. که مخالفت هایشان عموما با اغراق همراه است تا مخاطب طرف آنها را نگیرد.

یکی از روشهای اقناع اذهان عمومی، تکرار مکررات سازماندهی شده، به صورت های مختلف مهندسی شده، علیه ذهن مخاطب می باشد.

در این بین نقش شبکه‌های ماهواره ای فارسی زبان که سالهاست در میان خانواده‌های ایرانی نفوذ کرده‌اند، بسیار پررنگ و حائز اهمیت می‌باشد.

بعضاً خانواده‌هایی را شاهد هستیم که حتی شبکه‌های ملی را در دستگاه گیرنده خود ندارند و صرفاً اخبار و اطلاعات خود را از شبکه‌های فارسی زبان ماهواره‌ای دریافت می‌کنند.

 فردی که سالهاست در معرض بمباران اطلاعاتی شبکه‌های فارسی زبان که اخبار را کاملا مهندسی شده در اختیار مخاطب قرار میدهند قرار گرفته است، به سختی می تواند پارادایم های ذهنی ایجاد شده در درون خود را تغییر دهد.

این افراد حتی حاضر به شنیدن مطالب مغایر با مطالب ارائه شده در شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان نیستند، و چون عموما افراد، اطلاعات را بدون تحلیل دقیق دریافت می‌ کنند، کاملاً مورد هدف اطلاعات مهندسی شده شبکه های ماهواره ای فارسی زبان قرار می‌گیرند و اهداف طراحان و گردانندگان آن شبکه ها را محقق می کنند.

لذا رسانه ملی هر چقدر هم که برنامه‌های روشنگرانه و تحلیلی پخش کند، به گوش برخی از افراد که صرفاً شبکه‌های ماهواره‌ای را دریافت می‌کنند نخواهد رسید و این افراد همچنان در سلطه‌ی رسانه‌های معاند غرق خواهند بود.

برخی از چارچوب‌های ذهنی تشکیل شده افرادی که سالهاست فقط شبکه های مخالف با نظام جمهوری اسلامی ایران را تماشا می کند به قرار زیر است:

مردم ایران بدبخترین مردم جهان هستند !
تمامی مسئولان نظام دروغ میگویند !
همه اخبار رسانه ملی دروغ است !

و موارد دیگری که احتمالاً در صحبت های این افراد به گوش شما رسیده است.

و اما راه حل چیست؟؟؟

سالها پیش وقتی دستگاه های گیرنده دیجیتال با هدف جایگزین شدن با آنتن های ماهواره به بازار آمدند، قیمتی بیش از دریافت کننده های شبکه های ماهواره ای داشتند و لذا یکی از اشتباهات راهبردی در آن برهه زمانی، کاهش ندادن قیمت این دستگاه ها ونیز عدم معرفی و تبلیغات کافی در بین خانواده ها بود.

اکنون اما شاهد استفاده گسترده اکثر خانواده‌ها از آنتن ماهواره هستیم و بشقاب‌های ماهواره‌ای مثل قارچ در ایوان یا پشت بام خانه‌ها نمایان هستند و این حاصل عدم توجه صحیح به این هجوم ابزاری در سال‌های پیش بود . برخوردهای سلبی دیگر موثر نبوده و چه بسا اثرات غیر قابل پیش بینی منفی دیگری به همراه داشته باشد.

به نظر می‌رسد اکنون زمان مقابله به مثل فرا رسیده است. به عنوان مثال تأسیس شبکه های بین المللی ماهواره ای فارسی زبان داخلی با هدف ضد حمله رسانه‌ای از واجبات سیاست گذاری‌های کلان زمان حال است .

برای مقابله با ایران اینترنشنال، من وتو، بی بی سی فارسی و … نیازمند برنامه‌ریزی های عملیاتی دقیق و مهندسی شده هستیم. این شبکه‌ها در کنار کانال‌ها و صفحات مجازی سال‌هاست با انواع تکنیک‌های اقناعی و استراتژی‌های شناختی، ذهن و روح و روان مخاطب ایرانی را هدف مستقیم خود قرار داده‌اند و تنها با مقابله به مثل و ریختن پته آنها روی آب به طور گسترده می‌توان با آنها مبارزه کرد .

همچنین کارهای فرهنگی رسانه ای بزرگ مثل سرود سلام فرمانده ، استفاده از فرصت بزرگ جام جهانی ، برنامه های روشنگرانه تلویزیونی با نمک طنز ، مثل پاورقی و دی بی سی، از مصادیق مبارزه با جریان رسانه‌ای و شناختی دشمن است که باید با قدرت و سرعت ادامه و انتشار یابد.

مخاطب هوشمند و تحلیلگر اطلاعات و اخبار را صرفاً از یک بعد نگاه نکرده و سعی در شنیدن صحبت‌های موافق و مخالف داشته و برآیند خبری را در ذهن خود تشکیل میدهد. مخاطب زیرک اهداف رسانه‌ها را بررسی کرده و در برابر سیل عظیم اطلاعات حالت منفعل ندارد.

هرکدام از ما در ارتباط مستقیم با افراد مختلف سعی داریم مبادی‌‌آداب باشیم و اصول اخلاقی را رعایت کنیم. مراقب شأن خود و دیگران هستیم، با کمال احترام با فرد مقابل صحبت می‌کنیم و تا آنجا که می‌توانیم از برخوردهای زشت و ناپسند دوری می‌گزینیم.

آیا به‌عنوان یک شهروند در فضای مجازی به این مسائل دقت می‌کنیم؟!

واقف هستیم رعایت ادب و اطاعت از قوانین اخلاقی، فضای حقیقی و مجازی نمی‌شناسد؟! در بررسی الزامات‌اخلاقی، بعد از موارد سهولت ارتباطات و ارتباط ناقص دو نکته دیگر هم قابل‌تأمل است :

دیده‌ شدن و هویت‌مجازی

به محض این‌که وارد فضای مجازی می‌شویم درصد دیده شدن ما توسط اشخاص مختلف بالا می‌رود و می‌توانیم حرف‌های خود را به افراد بسیاری منتقل کنیم. این روزنه‌ای نو و بسیار خوب برای هر کدام از ماست تا عقاید و اطلاعات خود را با دیگران به اشتراک بگذاریم ولی اگر حرف و رفتارمان با اخلاق انسانی و اسلامی هماهنگ نباشد به قطع پیامدهای ناگواری در پی خواهد داشت، پس بهتر است فریب این رخ‌نمایی مجازی را نخوریم و همچنان مطابق با اخلاق حسنه برخورد نماییم.

شاید مهم‌ترین عاملی که بی‌اخلاقی را در فضای مجازی رقم می‌زند و به هر کس جسارت آن را می‌بخشد، داشتن هویت مجازی و غیرواقعی‌ست.کاربران در شبکه‌های اجتماعی می‌توانند با شناسنامه حقیقی وارد شوند یا از هویتی جعلی استفاده کنند و همین قابلیتی ویژه برای فراموش کردن اخلاق است.

این سمّ مُهلک به گونه‌ای عمل می‌کند که پس از چند مرتبه بی‌اخلاقی، این عمل شنیع به مذاق فرد، خوش آمده و به آن عادت می‌کند؛ به مرور زمان از هویت اصلی خود جدا شده و به شکل همان هویت‌جعلی درمی‌آید تا بتواند با آن در جولانگاه مجازی هرگونه که می‌خواهد رفتار کند و کارهایی مطابق میل انجام دهد.

 اما مسئله به همین جا ختم نمی‌شود، این هویت جدید به فضای حقیقی زندگی شخص هم هجوم آورده، رعایت اخلاق برایش سخت و به دوگانگی شخصیتی دچار می‌گردد.

اشاعه محتوای خلاف عفت و اخلاق‌عمومی، تجاوز به حریم شخصی افراد، سوءاستفاده از عکس یا مطالب خصوصی، هتک حرمت، توهین و اهانت به دیگران، از موارد ضد اخلاقی به شمار می‌روند که متأسفانه در فضای مجازی رخ می‌دهد.

هر کدام از این جرایم پیگرد قانونی دارد و منجر به مجازات‌کیفری می‌گردد پس پایبندی به الزامات اخلاقی در فضای مجازي را جدی بگیرید!

در دنیای دور و بر ما، اتفاقات بد زیادی می‌افتد و واقعاً جای تامل دارد که دانستن این همه اطلاعات ناگوار، به چه کارمان می آید که باید از آنها آگاه بود!
این «اتفاقات بد» شامل جنایات، قحطی، گرسنگی، جنگ، خشونت، ناآرامی‌های سیاسی، بی‌عدالتی و.. است. از طرفی رسانه‌ها، فضای مجازی و شبکه های اجتماعی، تمایل سیری ناپذیری برای احساسی کردن اخبار خود داشته و صرف نظر از کم بودن احتمال وقوع، آنها را پررنگ می سازند و با هیجانی کردن داستان خبر، از هر موقعیتی در جهت جلب توجه مخاطبین، سودجویی و گاهاً ایجاد رعب و وحشت استفاده میکنند.

 سوال مهم این است که :
از بین هزاران هزار گزاره خبری که در یکماه گذشته خوانده یا شنیده‌اید، کدامیک از آنها توانسته است در تصمیم بهتر برای امور مهم و تاثیرگذار زندگی یا مثلا کسب ‌و کار بهترتان، نقش داشته باشد و دردی از شما دوا کند!

براستی اخبار با ذهن ما چه می کند؟
وقتی غذایی پرحجم و متضاد، سیستم گوارش انسان را بهم میریزد، این حجم هله‌هوله‌های خبری نیز ذهن و مغر آدمی را از هم گسیخته میکند!
بی تردید، شکل و محتوای هر خبری، بر سلامت روانی ما تاثیرگذار است. تاثیرات مستقیم بر روحیه ما و در نتیجه، تفکر و رفتار ما تغییر میکند.
تکرار روزانه اخبار، بویژه درباره موضوعات و وقایعی که امکان اثرگذاری از طرف فرد بر روی آن نیست، بالاخره او را منفعل میکند. این اخبار چنان فرد را تحت فشار می گذارد که در نهایت، دچار یک جهان‌بینی بدبینانه، بی‌احساس، نیشدار و جبری میشود!

    همراه با حالاتی چون:
▫️افزایش هیجانات کاذب
▫️قضاوت های سطحی و ناصحیح
▫️دوری از دنیای واقعی و انزواطلبی
▫️فاجعه سازی و بزرگنمایی از وقایع
▫️خلاصه‌خوانی و بی‌توجهی به مطالب عمیق و در نهایت «کم عمق شدن اندیشه‌ها»
▫️تاثیر پذیری افراطی از اطلاعات ارسالی از منبع خبر
▫️افزایش امکان ابتلا به برخی از مشکلات روانپزشکی چون: ترس،اضطراب،افسردگی و پرخاشگری
▫️تحریک مفرط مغز و ترشح مواد بیوشیمایی که در نهایت موجب تضعیف سیستم ایمنی بدن میشود.به عبارتی، بدن همیشه خود را در وضعیت استرس مزمن احساس میکند.

    چه باید کرد؟
▫️انتخاب آگاهانه خبر و پرهیز از دانلود هر بسته صوتی یا تصویری
▫️مدیریت زمان حضور در فضای مجازی
▫️توجه به فعالیت های هدفمند در دنیای واقعی (بویژه : فعالیتهای ورزشی، هنری و اجتماعی)

   بشدت مراقب اعتیاد خبری باشید.

«عنوان سازی» یکی از مهمترین و در عین حال موثرترین روش های رسانه ای برای تاثیر مشخص بر مخاطب است. با این روش رسانه می تواند به صورت هدفمند مفهوم موردنظر خود را در ذهن مخاطب ایجاد و ضمن تکرار، آن را در ذهن نهادینه سازد.

آنچه در این روش رخ می دهد هدف گیری ضمیرناخودآگاه مخاطب است. در عنوان سازی، رسانه با استفاده از کلماتی با مفاهیم نزدیک بهم اما متفاوت در معنا، وارد عمل می شود و مخاطب بدون در نظر گرفتن بار معنایی متفاوت واژه ها، تحت تاثیر آنها قرار می گیرد. در اختتامیه جشنواره فیلم فجر ابراهیم حاتمی کیا اشاره ای به این روش رسانه ای داشت و القای عناوینی مثل ارگان و … برای یک فیلم را استفاده از همین روش رسانه ای برای اثرگذاری بر ذهن مخاطب خواند.

به کلمات زیر دقت کنید و ببینید که به ظاهر همه آنها یک معنا دارند درحالی که در واقع بار معنایی و روانی هر کدام از کلمات با دیگری تفاوت دارد. همین عنوان سازی باعث می شود ما فردی را شهید اما بی بی سی کشته بخواند. همین روش باعث می شود ما برخی را منتقد اما رسانه هایی آنها را معترض بنامند. در ظاهر برای مخاطب هر دو اینها یکی است اما در عمل با یکدیگر فرق دارند.

✳️رزمنده ـ جنگجو ـ مبارز
✳️دولت ـ نظام ـ رژیم ـحکومت ــ حاکمیت
✳️واکنش ـ تلافي ـ دفاع
✳️عدم احراز صلاحیت ـ رد صلاحيت
✳️سانسورـ تحريف
✳️معترض ـ آشوبگر
✳️فرار ـ عقب نشيني
✳️اعتصاب ـ تحصن ـ تجمع ـ راهپیمایی ـ تظاهرات
✳️هلاکت ـ مرگ ـ وفات ـ شهادت
و……

واژه ها در اخبار، بی دلیل انتخاب نمی شوند. هر واژه بر روی مخاطب اثر خاص خود را دارد. حواسمان به واژه ها باشد.