گفتم: من تورا دوست دارم پرسید: آیا همین دوست داشتن کافیست؟

شاید دوست داشتن و محبت را برای خودمان درست معنا نکرده باشیم که امروز فکر می‌کنیم محبت یعنی همین ابراز علاقه‌ای که به شخصی یا مکتبی یا چیزی داریم.

این ابتدای مسیر است و حتی قدم اول هم نیست و شرط اول قدم آن است که مجنون باشید. مجنون مصداق خوبی برای عاشقانه زیستن است و عاشقانه زیستن یعنی فراموشی خود و غرق در محبوب شدن.

غریق در عشق خود را نمی‌بیند و راه نجات را فقط معشوق می‌داند؛ تمام ساحت‌های نفس خود را بر اساس مبانی مورد نظر معشوق چیدمان می‌کند و حرکتی همه جانبه به سمت معشوق دارد.

از لوازم عشق و حب سعی در مشاکلت بیشتر به محبوب و معشوق است و اگر خود را عاشق کسی می‌دانیم اما سعی در همسنخی با او نمی‌کنیم این نو احساسات را نمیتوان عشق نام گذاری کرد.

از لوازم دیگر عشق، مطیع بودن در مواجهه با امر محبوب است؛او چه می‌خواهد تا عاشق برای جلب رضایتش همان کند
در کجاست تا عاشق هم همان جا باشد.

کدام سمت وسو را دارد تا عاشقم هم به همان سمت روانه شود.حال باید از خود بپرسیم چقدر مشاکلت با حضرت سید الشهدا در وجودمان حاصل کردیم که خود را محب و عاشق او بدانیم تا بعد بتوانیم ادعا کنیم این حب موجب نجاتمان است نه کیدی از کیدهای شیطان برای فرار از حقیقت؟

همه چیز درباره «رژیم مصرف رسانه‌ای»

رژیم مصرف رسانه‌ای، یعنی چگونه از رسانه‌ها درست و به اندازه استفاده کنیم که آسیب‌هایش به حدّاقل و بهره‌وری ما به حدّاکثر برسد.

همه‌‌ ما با شنیدن کلمه‌‌ی رژیم، یاد رژیم غذایی می‌افتیم که دکترهای تغذیه می‌دهند و این‌که در رژیم ما، چه چیزهایی ممنوع شده است و نباید خورده شود. این ذهنیّت کامل نیست؛ چراکه رژیم غذایی معنایش فقط نخوردن یک‌سری خوردنی‌ها نیست، بلکه درست خوردن است.

ما چه خیلی لاغر باشیم و بخواهیم چاق‌ شویم و چه خیلی چاق باشیم و بخواهیم لاغر شویم، باید رژیم غذایی داشته باشیم؛ یعنی باید برنامه‌‌ی غذایی خودمان را اصلاح کنیم. اتّفاقاً در رژیم‌های غذایی، خیلی اوقات، دکتر تجویز می‌کند که خیلی چیزها را بخوریم. پس رژیم، در واقع یک برنامه است؛ برای این‌که هم نظم داشته باشیم و هم درست استفاده کنیم.

هدف اصلی برنامه‌های کنترل خانوادگی ، حفظ امنیت و حریم خصوصی افراد و کنترل استفاده آن‌ها از دستگاه‌های الکترونیکی است. برای انتخاب بهترین برنامه کنترل خانوادگی، باید به چند ویژگی کلیدی توجه کنید که شامل موارد زیر می‌شود:

1- فیلترینگ محتوا : برنامه‌های کنترل خانوادگی باید قابلیت فیلتر کردن و محدود کردن دسترسی کودکان و نوجوانان به محتوای نامناسب را داشته باشند.

2- محدودیت زمانی : برنامه‌های کنترل خانوادگی باید امکان تنظیم زمان محدودیت دسترسی به دستگاه را برای کودکان و نوجوانان فراهم کنند.

3- پیگیری فعالیت‌ها : برنامه‌های کنترل خانوادگی باید قابلیت پیگیری و ثبت فعالیت‌های کودکان و نوجوانان در دستگاه را داشته باشند.

4- محدودیت دسترسی به برنامه‌ها و بازی‌ها : برنامه‌های کنترل خانوادگی باید قابلیت محدود کردن دسترسی کودکان و نوجوانان به برنامه‌ها و بازی‌های نامناسب را داشته باشند.

به علاوه، باید به امنیت و حریم خصوصی اطلاعات کاربران برنامه نیز توجه کنید. برخی از برنامه‌های کنترل خانوادگی معروف شامل Norton Family, Kaspersky Safe Kids, Qustodio, FamilyTime و Net Nanny و پادویش هستند. قبل از استفاده از هر برنامه‌ای، بهتر است نظرات کاربران و معایب و مزایای آن را بررسی کنید و سپس تصمیم گیری کنید.

شهید آوینی از قول روژه گارودی در کتاب «هشدار به زندگان» این نکته را آورده که: «اقتصادِ آزاد، به شیوهٔ غربی، برای رفع احتیاج بازار نیست بلکه برای ایجاد بازارِ احتیاج است»! آوینی می‌گوید: مصرف بیشتر برای تولید بیشتر، ضرورت حتمی اقتصاد امروز است؛ چرا که اگر کالاهای تولیدشده مصرف نشوند امکان توسعهٔ تولید، یعنی امکان توسعهٔ اقتصادی، وجود نخواهد داشت.

بنابراین، برای تولید بیشتر که ضرورت توسعهٔ اقتصادی است باید مردم را به مصرف هرچه بیشتر ترغیب کرد و بدین علت است که تبلیغات یکی از ارکان اساسی توسعه به شیوهٔ غربی است. روژه گارودی نیز همین مسئله را با بیانی دیگر مورد توجه قرار داده است و می‌گوید: تبلیغات تجاری، به شیوهٔ غربی، بیش از آن که مایهٔ تباهی طبیعت باشد موجب هلاکت انسان است.

تصور این که مردم دنیا حتی برای لحظه‌ای به نیازهای حقیقی خویش و الگویی متناسب با حوائج واقعی انسان بازگردند، برای یک اقتصاددان وحشتناک‌ترین چیزی است که ممکن است اتفاق بیفتد. اگر حتی برای یک لحظه چنین اتفاقی در دنیا بیفتد و مردم فقط برای یک لحظه، درست به اندازهٔ نیاز واقعی خویش مصرف کنند، ادامهٔ روند کنونی توسعهٔ صنعتی دچار مخاطرات و بحران‌هایی خواهد شد که تصور آن بسیار دشوار است. ‌‌‌‌

در سینمای هالیوود بسیار با خانواده هایی مواجه می شویم که با فرزندانشان علل خصوص نوجوانشان در تقابل هستند و با او مخالفت می کنند. عموما هم حق با فرزند خانواده است نه والدین

مثل انیمیشن دلیر که مادر خانواده مخالفت های سخت گیرانه داره و پدر هم کلا در جریان نیست . آخرش هم مادر  اصلاح میشه و حق با دختر خانواده است … یا انیمیشن قرمز شدن که مادر عقده های خودش را روی دخترش پیاده می کند و دخترش هیچ وقت هرکاری هم که بکند برای او کافی نیست… یا انیمیشن انکانتو که نوه ها و فرزندان در خفقان و اجبار مادر بزرگ زندگی می کنند.

والدین خیر فرزندانشان را می خواهند و مخالفت هایشان هم در جهت خیر خواهی و پیشرفت فرزندانشان است. اما سینما چه القا می کند؟ یک مشت پیر سنتی افراطی که مانع پیشرفت فرزندانشان هستند. که مخالفت هایشان عموما با اغراق همراه است تا مخاطب طرف آنها را نگیرد.

یکی از روشهای اقناع اذهان عمومی، تکرار مکررات سازماندهی شده، به صورت های مختلف مهندسی شده، علیه ذهن مخاطب می باشد.

در این بین نقش شبکه‌های ماهواره ای فارسی زبان که سالهاست در میان خانواده‌های ایرانی نفوذ کرده‌اند، بسیار پررنگ و حائز اهمیت می‌باشد.

بعضاً خانواده‌هایی را شاهد هستیم که حتی شبکه‌های ملی را در دستگاه گیرنده خود ندارند و صرفاً اخبار و اطلاعات خود را از شبکه‌های فارسی زبان ماهواره‌ای دریافت می‌کنند.

 فردی که سالهاست در معرض بمباران اطلاعاتی شبکه‌های فارسی زبان که اخبار را کاملا مهندسی شده در اختیار مخاطب قرار میدهند قرار گرفته است، به سختی می تواند پارادایم های ذهنی ایجاد شده در درون خود را تغییر دهد.

این افراد حتی حاضر به شنیدن مطالب مغایر با مطالب ارائه شده در شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان نیستند، و چون عموما افراد، اطلاعات را بدون تحلیل دقیق دریافت می‌ کنند، کاملاً مورد هدف اطلاعات مهندسی شده شبکه های ماهواره ای فارسی زبان قرار می‌گیرند و اهداف طراحان و گردانندگان آن شبکه ها را محقق می کنند.

لذا رسانه ملی هر چقدر هم که برنامه‌های روشنگرانه و تحلیلی پخش کند، به گوش برخی از افراد که صرفاً شبکه‌های ماهواره‌ای را دریافت می‌کنند نخواهد رسید و این افراد همچنان در سلطه‌ی رسانه‌های معاند غرق خواهند بود.

برخی از چارچوب‌های ذهنی تشکیل شده افرادی که سالهاست فقط شبکه های مخالف با نظام جمهوری اسلامی ایران را تماشا می کند به قرار زیر است:

مردم ایران بدبخترین مردم جهان هستند !
تمامی مسئولان نظام دروغ میگویند !
همه اخبار رسانه ملی دروغ است !

و موارد دیگری که احتمالاً در صحبت های این افراد به گوش شما رسیده است.

و اما راه حل چیست؟؟؟

سالها پیش وقتی دستگاه های گیرنده دیجیتال با هدف جایگزین شدن با آنتن های ماهواره به بازار آمدند، قیمتی بیش از دریافت کننده های شبکه های ماهواره ای داشتند و لذا یکی از اشتباهات راهبردی در آن برهه زمانی، کاهش ندادن قیمت این دستگاه ها ونیز عدم معرفی و تبلیغات کافی در بین خانواده ها بود.

اکنون اما شاهد استفاده گسترده اکثر خانواده‌ها از آنتن ماهواره هستیم و بشقاب‌های ماهواره‌ای مثل قارچ در ایوان یا پشت بام خانه‌ها نمایان هستند و این حاصل عدم توجه صحیح به این هجوم ابزاری در سال‌های پیش بود . برخوردهای سلبی دیگر موثر نبوده و چه بسا اثرات غیر قابل پیش بینی منفی دیگری به همراه داشته باشد.

به نظر می‌رسد اکنون زمان مقابله به مثل فرا رسیده است. به عنوان مثال تأسیس شبکه های بین المللی ماهواره ای فارسی زبان داخلی با هدف ضد حمله رسانه‌ای از واجبات سیاست گذاری‌های کلان زمان حال است .

برای مقابله با ایران اینترنشنال، من وتو، بی بی سی فارسی و … نیازمند برنامه‌ریزی های عملیاتی دقیق و مهندسی شده هستیم. این شبکه‌ها در کنار کانال‌ها و صفحات مجازی سال‌هاست با انواع تکنیک‌های اقناعی و استراتژی‌های شناختی، ذهن و روح و روان مخاطب ایرانی را هدف مستقیم خود قرار داده‌اند و تنها با مقابله به مثل و ریختن پته آنها روی آب به طور گسترده می‌توان با آنها مبارزه کرد .

همچنین کارهای فرهنگی رسانه ای بزرگ مثل سرود سلام فرمانده ، استفاده از فرصت بزرگ جام جهانی ، برنامه های روشنگرانه تلویزیونی با نمک طنز ، مثل پاورقی و دی بی سی، از مصادیق مبارزه با جریان رسانه‌ای و شناختی دشمن است که باید با قدرت و سرعت ادامه و انتشار یابد.

مخاطب هوشمند و تحلیلگر اطلاعات و اخبار را صرفاً از یک بعد نگاه نکرده و سعی در شنیدن صحبت‌های موافق و مخالف داشته و برآیند خبری را در ذهن خود تشکیل میدهد. مخاطب زیرک اهداف رسانه‌ها را بررسی کرده و در برابر سیل عظیم اطلاعات حالت منفعل ندارد.