موسسه رسانه شو
بلوغ زودرس کودکان با دیدن برنامههای ماهواره ای
اگر باور داشته باشیم که ذهن کودکانمان با چه سرعت و دقتی از عناصر موجود در محیط زندگیشان رنگ میگیرند، ممکن است به گونهای دیگر به این موجودات لطیف و آنچه که به عنوان وسائل سرگرمی آنها معرفی شدهاند، نگاه کنیم.
هماکنون وجود ماهوارهها در خانوادهها معضلی شده است، به هر کجا که بروی وجود دارد و این مسأله تربیت فرزندان را با مشکل روبرو ساخته است.
گشتی در کانالهای ماهوارهای جدا از برنامههای مستهجن آن نشان میدهد که برنامههای ویژهی کودکان در این شبکههای ماهواره ای روزبه روز در حال افزایش است و حتی برخی برنامههای بزرگسالان بطور عمد بصورت انیمیشن و فانتزی ساخته میشود تا کودکان را نیز همراه خود کنند.
جالب این است که برنامههای ویژهی کودکان به مراتب حرفهایتر ساخته شده ، برنامههایی که میلیاردها دلار صرف ساخته شدن آنها شده و حتی کانالهایی با فرکانسهای بسیار قوی هم برای آنها در نظر گرفته میشود.
سئوال اینجاست آیا این هزینهها از سر دلسوزی است؟
آیا تا به حال دقت کردهاید که محتوای این کارتونها چیست؟
آیا کودکی که همراه پدر و مادرش سریالهای ماهوارهای را میبیند، گاهی با نقش دختران و پسران هم سن و سال خودش همزاد پنداری نمیکند؟
آیا رفتارهای پدر و مادر خود را با پدر و مادر کودکانی که در سریالهای ماهواره میبیند، مقایسه نمی کند؟
آیا تسخیر ذهن نوجوان توسط رسانهها و ایجاد اعتیاد به دیدن برنامههای آن، بیرغبتی نسبت به فعالیتهای اجتماعی،
کم شدن علاقه به مطالعه کتابهای مفید و موثر به علت اعتیاد به دیدن صحنههای مستهجن که نفس تشنه ی آن است،
بلوغ زودرس و دچار شدن به انواع بیماریهای روحی و جسمی، گرفتن فرصت اندیشیدن از آنها که همهی این امور به طرز شگفتآوری توسط متفکران این رسانهها برنامهریزی شده است، کافی نیست؟!
کودکان در سنین 3 تا 5 سالگی فقط بیننده هستند و قدرت تشخیص میان خوب و بد را ندارند و هر آنچه برای او به نمایش بگذاریم میبیند و به عنوان یک حرکت پسندیده میپذیرد. آنها قدرت تفکیک خوب، بد و یا افسانه بودن را ندارند و این باعث میشود تا ارزشهای آنها در دنیای واقعی تغییر کند.
حقیقتا ما به عنوان والدین چه برنامهای برای استفادهی صحیح خود و کودکانمان از این امکانات داریم… ؟!
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط سامیه بانو در 1402/02/18 ساعت 06:08:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |