ایموجی‌ها به‌عنوان زبان بدن عصر دیجیتال

ایموجی‌ها به‌عنوان زبان بدن عصر دیجیتال که منتقل‌کننده احساسات مخاطب چه در تعاملات فردی، چه میان فردی و چه گروهی قلمداد می‌شوند بیانگر فضای مبتنی بر حس مخاطبان در موضوعات مختلف هستند. از این رو بررسی فضای کلی حاکم بر احساسات کاربران در بسترهای مختلف که البته قابلیت تعمیم به کل را نداشته و حتی می‌تواند از سوی مخاطب سانسور شده یا معکوس‌سازی شده باشد، به فهم دقیق مختصات آن بستر یاری می‌رساند.

رصد دیتاک از بیش از ۱ میلیارد و ۵۰۰ میلیون مطلب در سه بستر تلگرام، اینستاگرام و توییتر که با بررسی هزاران ایموجی مربوط به احساسات صورت گرفته است، نشان می‌دهد جنس و ذات هر بستر بر پراکنش ایموجی‌های آن بستر اثر مستقیم و جدی دارد.

این رصد نشان می‌دهد کاربران توییتر به‌عنوان بستری که جنس تعاملاتش بداخلاقی و صراحت بیشتری نسبت به سایر بسترها دارد و مخاطبان، سیستمی‌تر و جریانی‌تر اقدام می‌کنند، بیشتر از ایموجی‌های نشانگر خشم، غم و خنده که بخشی با سویه تمسخر طرفِ دیگر گفت‌وگو به کار برده شده است، استفاده کرده‌اند.

در اینستاگرام که به ظاهر فضای سرگرمی و حوزه تفنن محسوب می‌شود و مخاطب با هدف سرگرم شدن در آن کنشگری می‌کند، کاربران بیشتر از ایموجی‌هایی با سویه احساسات عشق، محبت، احترام، توجه و بخشی هم شادی استفاده کرده‌اند.

تلگرام به جهت فضای جدی رسانه‌ای و خبری بیشتر ایموجی‌های مربوط به احساس توجه و احترام را در مدل کنشگری کاربرانش تجربه کرده است که جنس این بستر به جهت غلبه فضای تحلیلی و اطلاع‌رسانی، فضایی منطقی‌تر را تجربه می‌کند.

البته نباید از نظر دور داشت که این ایموجی‌ها گاهی منبعث از دروازه‌بانی ذهنی مخاطب ممکن است با حس واقعی او در تضاد باشد و لزوما بیانگر حقیقت حسی فرد محسوب نمی‌شود. گاهی کاربران از ایموجی خنده فراوان برای تمسخر، برای تحقیر، برای نشان ندادن حجم عصبانیت و عبور از موضوعات استفاده می‌کنند پس استفاده از ایموجی‌ها قابلیت اعلام و نتیجه‌گیری صد درصدی حس کاربر را ندارد اما کاربران را قادر می سازد در گفت وگوهای دیجیتال به شکل بهتری با دیگران ارتباط برقرار کنند.