امروزه بیشتر بازنمایی‌ها و دستکاری و مهندسی افکار عمومی در حوزه زنان در حوزه‌های سرگرمی رخ می‌دهد. دقیقا در جایی که مخاطب هیچ دروازه بانی ذهنی ندارد. سینما، سریال‌ها، صنعت مد و تبلیغات و شبکه‌های اجتماعی همچون؛ اینستاگرام و شبکه های تصویر محور عامل بازتعریف متأثر از بازنمایی رسانه‌ای نقش زن می‌باشند.

تعریف از زن زیبا، زن مقبول، مادر موفق و همسر نمونه در این تولیدات به‌شدت دست‌خوش تغییر شده است.

در برخی تولیدات رسانه‌ای هویت زن، هویتی رها از تعهد است که هر لحظه بخواهد این اختیار را دارد که روابط اجتماعی، خانوادگی و زناشویی خویش را ترک کند. این موضوع متأسفانه با تأکید بر استقلال زنان به صورت افراطی به افکار عمومی منتقل می شود.

در این سیر صعودی که رسانه ها برای زن بازنمایی و تعریف کرده اند کشف حجاب حرف تازه ای نیست بلکه جزئی از استقلال و هویت رها شده آنها در فضای مجازی ست .

شبکه تروریستی اینترنشنال برای چندمین بار از مطلب تولیدی در روزنامه هم میهن استقبال کرد.

روزنامه هم میهن در مطلبی با عنوان «لحظه حقیقت فرارسیده است» نوشته است: «اگر مسئولان بخواهند (در مسئله حجاب) تسلیم اجرای مطالبات بخش افراطی هواداران خود شوند، بدون تردید مجبور هستند گام‌به‌گام بر شدت عمل خود علیه اقشار عادی جامعه بر سر مسائل فرهنگی از جمله حجاب بیفزایند. مسئولان کشور اما باید بدانند که چنین روندی، حد یقف ندارد و اگر می‌خواهند در این مسیر قرار گیرند، به کارگیری فزاینده ابزارهای زور و فشار علیه بخش بزرگی از جامعه، خواه‌ناخواه خود را به آنان تحمیل می‌کند تا جایی که رفتار طالبان هم در برابر آن رنگ می‌بازد و به عملکرد داعش شبیه می‌شود.»

این روزنامه منتسب به جریان غربگرا در ادامه نوشت:«عاقبت این سطح از اعمال زور در جامعه‌ای مثل جامعه ایران اما اظهرمن‌الشمس است و عواقب بسیار ویرانگر داخلی و منطقه‌ای و جهانی آن برای کشور، امری دور از ذهن نیست.راه دوم، فاصله گرفتن حکومت از بخش افراطی حامی خود و حرکت در جهت جلب رضایت اقشار میانه و معمول جامعه است. این قشر وسیع به لحاظ فرهنگی معمولاً جانب عرف و اعتدال را رعایت می‌کند و در صورت اجرای مطالباتش، به‌عنوان نیروی حافظ نظم و ثبات اجتماعی ظاهر می‌شود. در آن وضعیت، قطع وفاداری بخش افراطی حکومت از آن نیز آسیبی به بقای آن نمی‌رساند.هفته‌ها و ماه‌های آینده مشخص خواهد کرد که حکومت بین بخش افراطی حامیان خود و بخش عظیم قشر معمول و میانه، کدام طرف را انتخاب خواهد کرد.»

گویا برخی رسانه های داخلی با رسانه های معلوم الحالی همچون اینترنشنال برای ترویج بی حجابی و گسترش هنجارشکنی مسابقه گذاشته است.

زمانی که با هم‌ حرف می‌زدیم و زمانی که سرآشپز تکه‌های ساشیمی و نیجیری را برای‌مان آورد، گابریل از تک‌تک غذاها عکس گرفت تا در اینستاگرامش استوری کند. این‌کار را درحالی انجام داد که تاسف می‌خورد فکر و ذکر دوستانش شده به اشتراک گذاشتن تصاویر زندگی‌شان.

هر ماه بیش از یک میلیارد نفرمان، از اینستاگرام استفاده می‌کنیم. از غذاها، چهره‌ها، مناظر و غیره فیلم و عکس می‌گیریم و به اشتراک می‌گذاریم … بندرت فرصتی دست می‌دهد تا به این فکر کنیم که چطور به این نقطه رسیده‌ایم و این سبک زندگی چه معنایی دارد!

اینستاگرام یکی از نخستین برنامه‌های کاربردی بود که از رابطه ما با تلفن همراه‌مان نهایت بهره را برد و وادارمان کرد تا زندگی کردن در مقابل دوربین برای تایید شدن در دنیای دیجیتال را تجربه کنیم.

ماجرای اینستاگرام درس بزرگی است درباره اینکه چطور تصمیماتی که در یک شرکت فعال در عرصه رسانه‌های اجتماعی گرفته می‌شوند می‌توانند به شدت بر سبک زندگی ما و اینکه چه کسی در اقتصادمان پاداش می‌گیرد، تاثیر بگذارند.

قصد دارد شما را به پشت صحنه اینستاگرام ببریم ….

برگرفته از کتاب «بدون فیلتر» نوشته سارا فرایر ، خبرنگار حوزه فناوری بلومبرگ نیوز

نفوذ، یکی از مهمترین ابزارهایی است که از دیرباز توسط سرویس‌های جاسوسی به عنوان روشی تاثیرگذار برای کسب اطلاعات حیاتی و اثرگذاری مستقیم و غیرمستقیم بر تصمیمات راهبردی حریف مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نقش مهم دستگاه‌های اطلاعاتی در فرآیند تصمیم‌سازی به دو دلیل اصلی دارای ویژگی‌های منحصر بفرد است‌:

از یک سو؛ بر اساس وظیفه ذاتی این نهادها، دسترسی آنها به اطلاعات اجتناب‌ناپذیر است و از سوی دیگر استناد به اخبار، اطلاعات و تحلیل‌های ارائه شده از سوی آنان بدلیل مورد اعتماد بودن به امری بدیهی تبدیل شده است.

بسیار روشن است که مهمترین عامل در شکل‌گیری یک تصمیم، «اطلاعات» است لذا ایجاد سازوکارهایی که بتواند اطلاعات مدنظر را به گروه‌های هدف منتقل کند و بر ادراک آنان برای اتخاذ تصمیم‌های راهبردی اثر بگذارد، هدف اصلی نفوذ را محقق کرده است.

شبکه‌های اجتماعی بدلیل در دسترس بودن برای همگان و شکل‌گیری عادت عمومی در بهره‌برداری از آنها، حتی در میان عالی‌ترین مقامات کشورها، کارکردی مهم در پروژه نفوذ کم‌زینه و پنهان پیدا کرده‌اند.

استفاده از روش هک ادراکی سال‌هاست که هم‌زمان با توسعه شبکه‌های اجتماعی در کشور ما از سوی سرویس‌های جاسوسی و نفوذی‌ها مورد استفاده قرار گرفته و خسارت‌های زیادی را به کشور تحمیل کرده است.

توجه به این عارضه تماما امنیتی و مقابله همه‌جانبه دستگاه‌های مسئول با آن گام نخست برای پیگیری راهبرد «جهاد تبیین» و سالم‌سازی فضای چرخش اطلاعات درست و مسئولانه در کشور است.

همیشه فکر می‌کردم چقدر خوبه که شبکه‌های اجتماعی سعی می کنند تا افراد، کانال‌ها و محصولاتی رو به من پیشنهاد بدهند که به سلایق من نزدیک باشد. 

این همه اطلاعاتی که شبکه‌های اجتماعی از ما جمع می‌کنند تا به قولی فرآیند شخصی‌‌سازی رو‌ بهبود بدهند به نفع ماست یا ضرر ما!

شما چطور فکر میکنید؟؟

یکبار حلقه دوستان‌تان را در اینستاگرام و توییتر مرور کنید. دوست دارید چه کسانی را دنبال(فالو) کنید؟

هم‌اکنون بخش دنبال شونده‌های صفحه‌ی خود را باز کنید و به قیافه‌ی افراد نگاه کنید. حالا یک صفحه را که هیچ شباهتی به شما ندارد باز کرده و دنبال‌کننده‌های آنرا تماشا کنید. مثل این می‌ماند که در دو اتاق مجاور، دو جهان کاملا متفاوت و بلکه گاه متضاد در جریان است.

شما به طور ناخواسته حلقه‌ای از افراد متشابه را شکل داده‌اید و جهان خود را مطابق سلیقه و میل خود ساخته‌اید. جالب این است که سکوها(پلتفرمها) هم به این میل و کشش درونی شما اشراف دارند و کاملاً آگاهانه افرادی را برای دنبال کردن به شما پیشنهاد می‌دهند که در انتخابهای قبلی شما، رگه‌های مشابه آنرا پیدا کرده‌اند.

در واقع این جزئی از مهمترین کارکرد هوشمندانه‌ی شبکه‌های اجتماعی است که کاری کنند تا شما به حداکثر رضایت از زندگی در آن محیط برسید.

این همان چیزی است که الی پاریسر به آن «حباب فیلتری» میگوید. محیطی که شما بر اساس کششها و علایق‌تان ترتیب داده‌اید و ناخواسته اکثر کسانی که با شما تفاوت معناداری داشته‌اند را فیلتر کرده‌اید. این اتفاق چند نتیجه دارد:

نخست اینکه شما را از شنیدن و دیدن ایده‌ها و افکار متفاوت محروم می کند.

دوم اینکه به تدریج شما را در پافشاری بر آنچه هستید، غیرمنعطف‌تر و متصلب‌تر می‌سازد.

3سومین نتیجه‌ی آن ازدیاد خشونت کلامی و بی پروایی در استفاده از تعابیر آزاردهنده است. اتفاقی که نوعی اقدام تلافی‌جویانه‌ی مجازی است.

حالا حاصل سه نتیجه‌ی فوق را در هم ضرب کنید تا بتوانید وضعیت روانی کسانی که پیش از شکل دادن به ارتباطات عمیق میان فردی، در حبابهای فیلتر شده خود را محاصره کرده‌اند دریابید. من نام این وضعیت را گذاشته‌ام گرفتار شدن «در محاصره خود»

دوم اسکورلینگ به فعالیتی گفته می‌شود که در آن فرد در شبکه‌های اجتماعی، به صورت بی‌انتها مطالب و خبرهای منفی و ناراحت‌کننده مرتبط با رویدادهای فاجعه‌بار و بحران‌های مختلف را می‌خواند و به دنبال آخرین اخبار و تحلیل‌های مربوط به آنها می‌گردد.

این فعالیت ممکن است به دلیل احساس نگرانی و نارضایتی، فضای محدودیتی که به دلیل شیوع بیماری و محدودیت‌های حرکت و زندگی برای افراد فراهم شده است، بروز پیدا کند. اما مطالعات نشان می‌دهد که این فعالیت ممکن است به افزایش اضطراب و افزایش شدت احساسات منفی مرتبط با رویدادهای بحرانی منجر شود.

برای کاهش این فعالیت، بهتر است افراد به محدودیت زمانی که صرف مطالعه خبرهای منفی می‌کنند، توجه کرده و به جای آن، به فعالیت‌هایی مانند ورزش، مطالعه کتاب‌های خلاقانه و معنوی ، یا حتی تماشای فیلم‌ها یا شنیدن موسیقی که منجر به آرامش آنها می‌شود، بپردازند.