موسسه رسانه شو
چگونه در فضای مجازی رژیم بگیریم!؟
جمعه 02/10/08
رژیم مصرف رسانه برای ما تعیین می‌کند که کدام مواد برای ما مضر و کدام مواد مفید هستند و به چه میزان باید از محتوای رسانه‌ای استفاده کرد تا هم نیاز ما برطرف شود هم سلامت رفتاری ما به خطر نیفتد.
یکی از مهمترین نکات در زندگی فردی و سبک رفتاری، سلامت است. سلامت هم در امور جسمانی و فیزیکی بدن و هم در مسائل روانی و رفتاری لازم است. “سلامت رفتاری” در فضای رسانه‌ای، یکی از موارد مهمی است که بین اندیشمندان حوزه ارتباطات، جامعه شناسی و روان شناسی مورد تاکید قرار است. سواد رسانه‌ای نیز نوعی سلامت رفتاری را به مخاطبین رسانه‌ها در مواجهه با آنها می‌آموزد. باید گفت “رژیم مصرف رسانه‌ای” مهمترین عامل و ابتدایی‌ترین عامل برای بهره‌بردن صحیح از رسانه و همچنین سلامت رفتاری است. اندیشمندان علوم ارتباطی برای سواد رسانه‌ای چهار مرحله مهم برمی‌شمرند:
1. رژیم مصرف رسانه‌ای
2. استفاده از تفکر انتقادی
3. تجزیه و تحلیل سیاسی و اجتماعی
4. تولید رسانه‌ای
گام اول در سواد رسانه‌ای اتخاذ رژیم مصرف رسانه‌ای است. رژیم واژه‌ای آشنا برای متخصصین علوم تغذیه است. دلیل استفاده از این واژه در این حوزه رسانه چیست؟ برای روشن شدن مفهوم رژیم مصرف رسانه‌ای، این تعبیر را در علوم تغذیه‌ای مرور می‌کنیم.
رژیم مصرف رسانه‌ای
بدن انسان به‌طور طبیعی برای ادامه حیات خود به مواد خوراکی احتیاج دارد. امروزه اطلاعات نیز یکی از نیازهای مصرفی انسان است. اطلاعاتی که “انسان عصر اطلاعات” در طول روز دریافت می‌کند، برابر با همه اطلاعاتی است که یک انسان قرن هجدهمی در طول عمر خود دریافت می‌کرد. آیا انسان به این حجم انبوه اطلاعات احتیاج دارد؟ مصرف بیش از اندازه اطلاعات مانند آن است که فردی هر چیزی در سفره هست را مصرف کند. اطلاعات بیش از اندازه نیز مانند پرخوری می‌تواند آسیب‌هایی داشته باشد، از جمله آنکه فرد را سطحی می‌کند و او را با استرس‌های بی‌اندازه روبه‌رو می‌سازد. اما راه‌حل این مواجهه چیست؟ این جاست که نیاز است یک رژیم مصرف رسانه‌ای داشته باشیم.
اما در رژیم مصرف رسانه‌ای باید دو نکته را در نظر گرفت:
1. استفاده مناسب: رژیم را نباید با استفاده‌نکردن و ممنوعیت اشتباه گرفت. رژیم مصرف تلاش دارد تا نیازهای فرد را به‌طور مناسب و اندازه برطرف سازد. پس رژیم، به معنای استفاده صحیح است نه ممنوعیت. لازم نیست انسان در هر کانالی عضو شود و در مقابل این هم صحیح نیست که همه چیز را بایکوت کرد.
2. مواد مضر: برخی محتواهای رسانه‌ای وجود دارد که برای افراد مضر هستند و استفاده از آنها تبعات منفی‌ای برای سلامت رفتاری آنها دارد. مثلا در فضای مجازی محتوای پورنوگرافی از این نوع است.
محتوا، غذای ماست!
محتوای رسانه‌ای مانند مواد غذایی برای مخاطب است و نیاز او را برطرف می‌سازد. انسان نیاز به اطلاعات دارد اما فضای مجازی به‌قدری وسیع و حجم تولید محتوا در آن آنقدر زیاد است که بیشترین زمینه را برای برهم‌خوردن سلامت رفتاری کاربران فراهم کرده است. پس افراد برای بهره‌بردن صحیح از رسانه (که همان سلامتی در رفتار است) باید آگاهی خود را از مواد غذایی رسانه (که همان محتواست) بالا برند و بعد از آن، از رسانه استفاده کنند. پس یکبار دیگر با هم رژیم مصرف رسانه‌ای را تعریف می‌کنیم:
رژیم مصرف رسانه‌ای برای هرکسی تعیین می‌کند که کدام مواد برای او مضر و کدام مواد مفید هستند و به چه میزان باید از محتوای رسانه‌ای استفاده کرد تا هم نیاز کاربران برطرف شود و هم سلامت رفتاری آنها در معرض خطر قرار نگیرد.
چگونه رژیم بگیریم؟
الف) ساعت مشخصی را صرف فضای مجازی کنید: برخی از ما عادت کرده‌ایم در هر جایی به اینترنت وصل باشیم. هم اینترنت گوشی‌مان فعال است هم محل کارمان اینترنت دارد و هم در خانه، آنلاین هستیم. ضروری نیست که 24ساعته برخط باشیم. هر کس باید نیاز خود را تعیین کند و براساس آن، زمان مشخصی را صرف فضای مجازی کند.
ب) به فضاهای مورد نیاز وارد شوید: عادت کرده‌ایم در همه شبکه های اجتماعی عضو شویم و صفحات مختلف و متنوعی را دنبال کنیم! برای مثال در چند کانال خبری عضو هستیم؛ این در حالی است که بسیاری از آنها خبرهای یکسانی را منتشر می‌کنند. کانال‌هایی را انتخاب کنید که به آنها احتیاج دارید. نیاز خبری، نیاز همه انسان‌ها است؛ اما اگر این نیاز با عضویت در یک کانال برطرف می‌شود، عضویت در کانال دوم اسراف در انرژی و زمان شما است.
ج) همه چیز را نخوانید: لازم نیست به همه پیام‌ها و مطالبی که به اشتراک گذاشته می‌شود، توجه کنید. اگر بخواهید همه پیام‌ها را بخوانید، زمان بسیار زیادی از شما گرفته می‌شود. اگر وارد یک سایت یا خبرگزاری می‌شوید، به حوزه‌ای که در آن نیاز خبری دارید، وارد شوید. با مطالعه تمام مطالب سایت، که عموم آنها تاثیر مثبتی بر داده های شما نمی گذارند، وقت خود را هدر ندهید.
د) به خانواده برگردیم: چه بسیار بی‌توجهی‌هایی که به خانواده صورت گرفته است فقط برای اینکه سرمان در گوشی‌هایمان بوده است. باید ساعات مشخصی از روز را صرف خانواده کنیم. گوشی تلفن همراه را کنار بگذارید و با خانواده صحبت کنید. امروزه زمان زیادی از وقتمان را صرف گفتگو با افراد مجازی می‌کنیم و افراد حقیقی زندگی خود را فراموش می‌کنیم.
ه) دروازه‌بانی کنیم: دروازه‌بان مراقب است هر کسی از دروازه شهر عبور نکند. درواقع، کار دروازه‌بان گزینشگری است. نقش اصلی ما در فضای مجازی نیز همین است. اصلا ویژگی فضای مجازی اینست که انسان در آن گزینشگر و انتخابگر است. برخی از ما در برابر فضای مجازی کاملا منفعل هستیم. رژیم مصرف این مسئله را می‌طلبد که فرد دست به انتخاب بزند و چیزهایی را انتخاب کند و طبعا برخی چیزهای دیگر را واپس زند.
و) به فکر جایگزین باشیم: شاید این بهترین راه باشد! همه چیز ما در فضای مجازی وارد شده است. اما این تصور که برای برطرف‌کردن نیازهایمان حتما باید به اینترنت وصل شویم، غلط است. رسانه‌های متعددی در اطراف ما است و هر کدام از آنها کارکرد خاص خود را دارد. باید با شناخت از کارکرد هرکدام از این رسانه‌ها، به آنها مراجعه کنیم. مثلا بیایید از همین امروز تصمیم بگیریم نصف یک‌دهم زمانی را که صرف پرسه‌زنی در فضای مجازی می‌کنیم، کتاب بخوانیم!
یک تصور غلط
کسی فعال‌تر است که بیشتر مطلب بگذارد و بیشتر آنلاین باشد! در گروه‌هایی که عضو هستیم فعال‌بودن همین معنی را دارد! درحالیکه چنین فردی کاملا مقهور فضای مجازی شده است. انسان باید از انفعال در برابر رسانه و فضای مجازی خارج شود و نشان دهد که او بر اینترنت غلبه دارد. راه اول برای فعال‌شدن در فضای مجازی صرف همه وقت در آن نیست بلکه فعال کسی است که برای استفاده از فضای مجازی برنامه داشته باشد.
کاسبی با شیرین زبانی کودکان در فضای مجازی
پنجشنبه 02/10/07
کودک‌بلاگری پدیده تأسف‌بار و یکی از مصادیق کودک‌آزاری است.
تا الان بیش از ۱۵۰ پست اینستاگرامی از بلبل‌زبانی‌های فرزند ۴ ساله چشم‌آبی‌اش منتشر کرده. کودکی زیبا و شیرین‌زبان که با لهجه خاصی حرف می‌زند. یک روز لباس پر زرق و برقی تن فرزندش می‌کند و می‌نویسد: «پرنسس نازم واقعاً می‌درخشی.» روز دیگر دختربچه‌اش را جلوی دوربین می‌نشاند و از او می‌خواهد درباره پدرش و خصوصیات اخلاقی‌اش حرف بزند. بعد به‌به و چه‌چه می‌کند و قربان‌صدقه بچه‌اش می‌رود. در پست دیگر دختر از مادرش حرف می‌زند و مادر باز قربانش می‌رود. هشتگ‌های زیر پست هم مشخص است اسم و هویت واقعی کودک، چشم آبی، مدلینگ و بلاگر. بله درست حدس زدید؛ از صفحه یک بلاگر- کودک حرف می‌زنم که در اینستاگرام این روزها حسابی مد شده. بیشتر این پیج‌ها از شیرین‌زبانی، زیبایی و یا خصوصیات منحصربه‌فرد کودک استفاده می‌کنند و از طریق همین پست‌ها تبلیغات می‌گیرند و پول درمی‌آورند. بچه‌ها قربانیان اصلی این ماجرا هستند و پدر و مادر شاید حتی تصور نکنند که با این کار‌ها چه بلایی سر کودک‌شان می‌آورند.
کاسبی با شیرین زبانی
مادر در معرفی پیج کودکش یا بهتر بگویم خودش نوشته اینجا شیرین‌زبانی‌های دختر کوچولویم را می‌بینید. البته اسم کودک را هم ذکر کرده و بلافاصله زیر این توضیح نوشته شده این پیچ توسط مادر بچه اداره می‌شود و بعد هم صفحه تبلیغات معرفی شده. محتویات صفحه بیشتر شیرین‌زبانی‌های کودک است و کار‌های بامزه‌اش که هر کودک سه چهار ساله‌ای دارد. اما این‌طور نیست که همه کاربران این صفحه هم از دیدن این پست‌ها لذت ببرند و کسی انتقادی نداشته باشد. مثلاً یکی از کاربران این صفحه می‌نویسد: «چرا توی این سن آنقدر کلمات قلمبه و سلمبه یاد بچه‌تون دادین؟ چرا نمی‌گذارید بچه‌تون به بچگی‌اش برسه و آنقدر اصرار دارین بچه زود بزرگ بشه.» البته اظهارنظر‌های دیگری هم هستند که درباره قدوبالای کودک اند. نظرات منفی و مثبت از کسانی که از زیبایی دختربچه تعریف می‌کنند تا کسانی که معتقدند این بچه کاملاً لوس و بی‌نمک است. آنقدر قضاوت‌های ریز و درشت و خشن در بخش نظرات می‌بینی که حتی تصورش هم دشوار است که چطور این پدر و مادر می‌توانند همه این حرف‌ها را درباره فرزندشان تحمل کنند یا آدم از خودش می‌پرسد اگر این بچه روزی بزرگ شود و این کلمات و جملات را بخواند چه بر سرش می‌آید؟ بر سر اعتماد به نفس و آینده‌اش چه خواهد آمد؟ یا کاربر دیگری می‌نویسد: «قشنگ معلومه تموم این حرف‌ها را خودتون یاد بچه دادین، چطور دلتون میاد بچه‌تون رو مجبور به نمایش کنید و بگذارید حرف‌هایی بزنه که قشنگ معلومه حرف‌های خودش نیست. نمی‌گید چه بلایی ممکنه سر بچه‌تون بیاد که از بچگی مجبورش می‌کنید فیلم بازی کنه.» البته خیلی زود جواب همه اینها را می‌توان گرفت؛ مادر بچه‌اش را بغل کرده و در استوری‌هایش دارد تبلیغ یک داروی لاغری را می‌کند. یا در استوری دیگر یک تونیک گیاهی ضدریزش مو را معرفی می‌کند و چند قطره از تونیک را هم روی سر دختر بچه‌اش می‌پاشد. اگر بخواهم برای‌تان از این صفحات بگویم در اینستاگرام فراوان هستند صفحاتی که قصد اصلی‌شان جذب تبلیغات و گرفتن آگهی و در نهایت درآمدزایی است. اما به چه قیمتی فقط خدا می‌داند.
انتقاد به رعایت‌کنندگان حقوق کودکان
ادمین یکی دیگر از این صفحات مادر دوقلو‌هایی است که از پرنسس‌هایش می‌گوید و معتقد است، چون زندگی کوتاه است باید پر از شوق زندگی کرد. این صفحه هم پر است از عکس دوقلو‌ها و آرزوهای‌شان و کارهای‌شان، اما در نهایت یک خط درمیان درهمین صفحه می‌توانی آگهی‌های تبلیغاتی ببینی.
برخی از کاربران و اداره‌کنندگان این صفحات، دیگر پدر و مادر‌هایی که عکس کودک‌شان را منتشر نمی‌کنند به باد تمسخر می‌گیرند. بلاگر‌هایی که معروف هستند، اما عکس کودک تازه‌متولد شده یا کودکان درحال رشدشان را منتشر نمی‌کنند یا اگر عکسی منتشر می‌کنند صورتش را می‌پوشانند. آنها به عنوان پدر و مادر‌های حساس یا آن‌هایی که بچه‌شان را تافته جدا بافته می‌دانند، شناخته می‌شوند در حالی‌که این پدر و مادر‌ها تنها از کودک‌شان در شبکه‌های پرغبار اجتماعی حفاظت می‌کنند و اصول اولیه حقوق کودکان را رعایت می‌کنند. اصولی که از نظر اداره‌کنندگان صفحات کودک‌بلاگر‌ها به کلی منتفی است. شاید همه شما ماجرای پسر ۶ یا ۷ ساله‌ای را به یاد می‌آورید که سوژه رسانه‌ها شد. این پسرحرکات آکروباتیک انجام می‌داد و پدرش در اینستاگرام از او یک ستاره ساخته بود. اما به این کودک آسیب زیادی وارد شد. در آن زمان به پدر این کودک انتقاد‌های زیادی وارد شد.
تبعات کودک‌بلاگری در کودکی و بزرگسالی
«کودک‌بلاگری پدیده تأسف‌باری است و یکی از مصادیق کودک‌آزاری است و نقض حقوق کودکان محسوب می‌شود. هر فرد زیر ۱۸ سال کودک است و بعد از رسیدن به سن قانونی می‌تواند به روندی که والدینش در کودکی داشته‌اند، اعتراض کند. سوءاستفاده همیشه این نیست که کودک کار و خیابان را سر چهارراه‌ها ببینیم و بگوییم از این کودک سوءاستفاده می‌شود. بلاگری کردن با کودکان همان نقض حقوق کودکان به شیوه مدرن است. همه ماجرای آرات پسر خارجی بدنساز و بلاگر را به یاد دارند که از کودکی در فضای مجازی توسط پدر و مادرش تبلیغ می‌شد و لایک و فالوور می‌گرفت، اما در ۱۷ سالگی به علت آسیب‌های روحی و روانی فراوان در بیمارستان بستری شد. این کودک در این سن از پدر و مادرش متنفر و درگیر اعتیاد شده بود. کودکی که به جای بچگی کردن بلاگر بود، به جای اینکه در کودکی بازی کند، درس بخواند، سفر کند، کتاب بخواند یا خیلی ساده بازی کند و دنیا و اطرافش را بشناسد، باید درگیردرست کردن فیلم و حضور در شبکه‌های اجتماعی می‌شد و پرفورمنس‌های پدر و مادرش را اجرا می‌کرد و لایک و فالوور می‌گرفت و درآمدزایی می‌کرد. گاهی از عملکرد این پدر و مادر‌ها آدم احساس گناه می‌کند؛ اینکه چطور خودشان چنین روندی را در پیش می‌گیرند عجیب است. گاهی کامنت‌های زیر پست‌های کودک‌بلاگر‌ها را نگاه می‌کنم و هرگونه حرف و فحش و نظری را در این کامنت‌ها می‌بینم. از اینکه بدن و ظاهر آن بچه قضاوت شده تا طرز حرف زدن و راه رفتنش. این پدر و مادر فکر نمی‌کنند فردایی که این کودک بزرگ شد اگر این چیز‌ها را بخواند چه حال و روزی پیدا می‌کند؟ آیا این کودک همیشه بچه باقی می‌ماند؟ آیا این کودک به پدر و مادرش نمی‌گوید که شما کودکی من را نابود کردید و به جایش پول درآوردید؟ آیا این کودک نمی‌پرسد که شما به چه حقی عکس و فیلم حرف زدن، رقصیدن، بازی کردن و ورزش کردن من را منتشر کردید.
دختربچه روبه‌روی دوربین نشسته و جلویش یک شیشه عسل گذاشته. مادرش کد تخفیف را به اسم دخترش معرفی می‌کند تا دنبال‌کننده‌ها بتوانند با نام دخترکش از یک صفحه اینستاگرامی دیگرعسل بخرند. دخترک عسل را مزه می‌کند و برای فالوور بوس می‌فرستد، خنده‌های مصنوعی مادر و تشویق او به عسل خوردن دخترش تکمیل‌کننده این آگهی تبلیغاتی برای جلب مشتری بیشتر است، اما به چه قیمتی؟
توصیف جنگ های رسانه‌ای
چهارشنبه 02/10/06
جنگ رسانه‌ای اقدامی است که با همکاری و هماهنگی کامل بخش‌های سیاسی، اطلاعاتی، امنیتی، رسانه‌ای و عملیات روانی و تبلیغی یک کشور صوت می گیرد وهرچه این هماهنگی بیشتر و بهتر باشد موفقیت جنگ رسانه ای نیز بیشتر خواهد شد.
طراحان جنگ رسانه‌ای لزوما فرماندهان نظامی نیستند بلکه سازمانهای امنیتی و اطلاعاتی ، حتی اساتید و دانش آموختگان دانشگاه‌های معتبر هر کشور مانند دانشجویان مدیریت رسانه دانشگاه آزاد دماوند هستند.
در جنگ رسانه های خبرها به مثابه گلوله های تفنگ بوده ولی بسیار کم هزینه تر .به عبارتی دیگر متقاعد ساختن افراد جهت تغییر رفتار و تمایل وی به خود ، بسیار به صرفه تر از کشتن است.
خبرگزاریها مانند پایگاه های نظامی کشور ها تلقی می شوند که از آنها برای حملات موشکی و هواپیمایی استفاده می شود.
در جنگ های نظامی کشورهای سلطه گر برای اعمال قدرت و پیروزی در جنگ ها ، تجهیزات جنگی و موشکی خود را به کشور هدف نزدیک می کنند. از ناوهای هواپیمابر بزرگ گرفته تا پایگاه های منطقه ای. ولی در جنگ های رسانه ای برای انتقال اخبار و جنگ روانی خود از فراهم کردن زیر ساخت های ارتباطی حتی بصورت رایگان در کشورهدف به دست خودشان بهره می برند تا کلیه مردم به اخبار دستکاری شده آنها دسترسی داشته باشند.
سربازان جنگهای رسانه‌ای نویسندگان، خبرنگاران، مفسران، تصویربرداران، تولیدکنندگان خبری و مطبوعاتی، کارگردانان، تهیه‌کنندگان و عکاسان رسانه‌ها هستند.
سلاح و تجهیزات جنگ های رسانه ای ابزارهایی چون: رادیو، تلویزیون، اینترنت، ماهواره، خبرگزاریها، دوربین‌ها، کاغذ و قلم و دستگاه‌های چاپ و نشر می‌باشد.
پشت صحنه جنگ های رسانه‌ای، سیاست رسانه‌ای قدرت‌ها و نظام سلطه به مثابه راهبرد این حرکت قرار گرفته است که به صورت رسمی و سازمان‌یافته، اما پنهان با اختصاص بودجه‌ای سرّی توسط سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی و سرویس‌های جاسوسی و تشکیلات ویژه نظامی هدایت می‌شود.
جنگ رسانه ای، جنگی آرام و نامحسوس و بدون کوچکترین خون ریزی، تلقی می شود
جنگی است که در گوشی ها ، صفحات روزنامه ها و میکروفن رادیوها، صفحات مونیتورها و تلویزیون ها و عدسی دوربین ها، جریان دارد.
رسانه چیست و چه می‌کند؟
چهارشنبه 02/10/06
رسانه یا Media در لغت به معنی رساندن است و به آن دسته از وسایلی گفته می‌شود که انتقال‌دهنده فرهنگ‌ها و افکار عده‌ای باشد.
رسانه از تمدن‌های جدید بوجود آمده و مورد توجه است. اکنون آنچه که مصداق این تعریف است وسایلی همانند: روزنامه‌ها، مجلات، رادیو، تلویزیون، ماهواره، اینترنت، CDها، ویدئو و… می‌باشد.
رسانه در نوع آموزشی آن ﺑﻪ ﻛﻠﯿــﻪ اﻣﻜﺎﻧﺎﺗﯽ گفته ﻣﯽﺷــﻮد ﻛﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺷﺮاﯾﻄﯽ را در ﻣﺤﯿﻂ آﻣﻮزﺷﯽ ﺑﻮﺟﻮد آورﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﺤﺖ آن ﺷﺮاﯾﻂ، ﻓﺮاﮔﯿﺮان، اﻃﻼﻋﺎت، رﻓﺘﺎر و مهارت‌های ﺟﺪﯾﺪی را ﺑﺎ درک ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺪﺳﺖ آورند.
تاریخچه رسانه‌های عمومی
در حدود ۱۶۰ سال قبل با منتشر شدن کاغذ اخبار به مدیریت میرزای شیرازی، ایران وارد جهان رسانه‌ای شد و این در حالی است که در غرب این تاریخ به ۴۰۰ سال پیش برمی‌گردد.
ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﯾﮏ رﺳﺎﻧﻪ:
رسانه‌ها بستر و مجاری طبیعی تهیه و توزیع اطلاعات در جامعه برای شهروندان هستند و موجب می‌شوند که نیروهای اجتماعی ضمن وقوف و آگاهی به حقوق خویش، سهم خود را از قدرت طلب نمایند.
نگاهی اجمالی به تلاش‌های در حال انجام در حوزه رسانه‌های منطقه‌ای و جهانی، این واقعیت تلخ را آشکار می‌سازد که تقریباً تمامی رسانه‌های مسلط جهان اعم از مکتوب، صوتی و تصویری عملاً به ابزاری برای استکبار جهانی تبدیل گردیده اند؛ در جهت ترسیم سیاست‌های بین‌المللی و منطقه‌ای و ترویج فرهنگ غربی و لیبرالیسم سکولاریسم و نفی تنوع فرهنگی و تشویق به تمرد از اصول و ارزش‌های اسلامی و ملی.
پیدایش انواع رسانه‌های نوین، شیوه اطلاع رسانی را دگرگون کرده است. به طوری که رسانه در میان رویداد و مردم، مسیری مجازی ایجاد کرده و در مدل‌های رسمی، نیمه رسمی یا غیر رسمی که بر خبرگزاریها و سایت‌های رسمی، وبلاگ‌ها و سایت‌های نسبتا معتبر دلالت دارد، ساز و کار خاصی برای امر اطلاع رسانی و اطلاع‌یابی تعریف کرده است. پیدایش و توسعه رسانه‌های غیر رسمی یا نیمه رسمی جهانی با عنوان وبلاگ نیز که روزانه بر تعداد آن ها افزوده می‌شود، تاثیر بسزایی بر امر اطلاع رسانی در مدل‌های جدید با محوریت کاربر دارد. این مسئله حجم محتوای تولید شده را در جهان تا حد زیادی افزایش می‌دهد، از سویی دیگر میزان مشارکت اجتماعی کاربران را بیشتر کرده و به موازات آن آگاهی روزآمد کاربران را نیز ارتقاء می‌بخشد. در نتیجه ورود به عصر جامعه اطلاعاتی و تولد و گسترش رسانه‌های الکترونیکی و اینترنتی، مرز میان رویداد و مردم را باریک‌تر از قبل معرفی کرده است.
اﻫﻤﯿﺖﮐﺎرﺑﺮد رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ:
ﺷﻜﻞدﻫﯽﺗﺠﺎرب ﯾﺎدﮔﯿﺮی دﺳﺖ اول و ﯾﺎ ﻧﺰدﯾﻚ ﺑﻪ آن
اﯾﺠﺎد اﻧﮕﯿﺰه ﯾﺎدﮔﯿﺮی و ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﺗﺪاوم آن
ﺻﺮﻓﻪ ﺟﻮﯾﯽ در زﻣﺎن آﻣﻮزش
ارﺗﺒﺎط آﺳﺎنﺗﺮ و ﺗﻔﻬﯿﻢ ﺑﻬﺘﺮ
ﺷﻜﻞدﻫﯽ ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﺳﺮﯾﻊﺗﺮ ، ﻋﻤﯿﻖﺗﺮ و ﭘﺎﯾﺪارﺗﺮ
ﺷﻜﻞدﻫﯽ ﺗﺠﺎرب ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﻧﺎﻣﻤﻜﻦ
کارکردهای رسانه‌ها:
در دوره گذار از جامعه سنتی به جامعه جدید، آنچه بیش از همه حائز اهمیت است چگونگی رشد رسانه‌ها است.
ویژگی اصلی رسانه‌ها، همه جا بودن آن‌هاست. رسانه‌ها امری فراگیرند؛ آنها می‌توانند یک کلاس بی‌دیوار با میلیاردها مستمع تشکیل دهند. رسانه‌ها وظیفه حراست از محیط را به عهده دارند؛ آنها باید همبستگی کلی را بین اجزاء جامعه در پاسخ به نیازهای محیطی ایجاد کنند و مسئولیت انتقال میراث اجتماعی از نسلی به نسل دیگر را به عهده دارند.
« استوارت هال» جامعه را به صورت مدار بسته‌ای تعریف می‌کند که رسانه‌های جمعی به عنوان شاهراه در فرآیند هویت بخشی در جامعه نقش پیدا می‌کنند. رسانه‌ها، هم حرکت و پویائی و سر زندگی را تقویت و تولید می‌کنند و هم رخوت و تنبلی و سستی را. از یک سو احساس‌های عاطفی، محبت و صداقت را برمی‌انگیزند و از سوی دیگر احساس زشتی، دشمنی، بی‌اعتمادی، دروغ و خشونت را زنده می‌کنند. این کارکرد به طور طبیعی موجب پیدایش تضاد درونی-رفتاری در مقیاس فردی و اجتماعی می‌شود.
وظایف خبری و آموزشی نیز یکی دیگر از کارکردهای رسانه‌هاست. مثلاً با دیدن فیلم‌های مربوط به زندگی جوانان امروز عقیده شخصی فرد نسبت به اخلاق و شرایط زندگی جوانان دگرگون می‌شود و حتی ممکن است در خود، گرایش به زندگی آشفته آنها را احساس کند.
رسانه‌ها در شرایط کنونی یکی از مهمترین دستاوردهای پیشرفت بشری و یکی از با ارزشترین وسیله آگاهی رسانی همگانی هستند که پیوسته و با سرعت سر سام‌آوری به دلیل جایگاه و اهمیت کلیدی و طبق نیازمندی متقاضیان در حال گسترش و فراگیری‌اند. در اهمیت رسانه‌ها این نکته کفایت می‌کند که در پرتو آگاهی‌دهی آنها، موانع جغرافیایی و تا حدودی سیاسی و فرهنگی از میان برداشته شده و زمین با وسعت زیاد و میلیاردها نفر به وسیله رسانه‌ها با هم مرتبط شده‌اند و بسیار ساده می‌توانند از مناطقی دور دست معلومات و اطلاعات مورد نیاز خود را دست بیاورند.
ﺗﻮان آﻣﻮزﺷﯽ رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ:
ﻣﺮدم ﺑﻪﺻﻮرت ارادی ﯾﺎ ﺑﺪون ﻗﺼﺪ، از ﻫﺮ رﺳﺎﻧﻪای ﻓﺮاﮔﯿﺮی دارﻧﺪ؛ ﻣﺸﺮوط ﺑﺮ آﻧﻜﻪ ﻣﺤﺘﻮای آﻧﻬﺎ ﺗﻮﺟﻪ اﯾﺸﺎن را ﺟﻠﺐ ﻛﻨﺪ. ﺗﻮان آﻣﻮزﺷﯽ ﻫﺮ رﺳﺎﻧﻪ ﺗﺎ ﺣﺪی ﺑﻪ ﻛﺎﻧﺎل ارﺗﺒﺎﻃ آن و ﺗﺎﺣﺪی ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع، ﺷﻜﻞ و اﻫﺪاف آﻣﻮزﺷﯽ ﻣﻮرد اﻧﺘﻈﺎر ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد.
انگیزه‌های مردم برای گذراندن وقت با ابزارهای رسانه چیست؟
۱-سرگرمی و تفریح
۲-آگاهی و دانستن از جهان هستی
۳-ارتباط اجتماعی
۴-هویت شخصی و تعریف خود
برخی پژوهش‌ها نشان داده‌اند که تلویزیون گسترده‌ترین و کم تخصصی‌ترین رسانه است، که می‌تواند این نیازهای چهارگانه را ارضا کند. رادیو نیز دارای همین کارکرد است. در مقابل کتاب به عنوان امری که در اصل به نیازهای هویت شخصی پاسخ می‌دهد، روزنامه‌ها به عنوان وسیله ارضای نیازهای اطلاعاتی، و سینما به عنوان وسیله‌ای برای ارضای نیاز سرگرمی عمل می‌کنند.
مهمترین رسانه‌ها:
مهمترین رسانه‌ها در عرصه‌های مختلف سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و در راستای فرهنگ‌سازی و هدایت افکار عمومی و جهت‌دهی رویکرد سایر رسانه‌ها عبارتند از:
رسانه‌های شنیداری:رادیو، نوار شنیداری(حلقه‌ای، کاست، سی‌دی)، صفحه، رادیو، تلفن و کارت شنیداری. امروزه کمتر کسی است که به نقش رادیو در شکل‌دهی به افکار عمومی و تقابل رسانه‌ای میان کشورها و جمعیت‌های سیاسی واقف نباشد برخی صاحب نظران تا آنجا پیش رفته‌اند که یکی از دلایل فروپاشی بلوک شرق و شوروی سابق را فعالیت رادیو آزادی دانسته‌اند.
رادیو:
رادیو را می‌توان برحسب پخش و قدرت، طبقه‌بندی کرد. رادیو رسانه‌ای است صوتی که با استفاده از امواج به انتقال مطالب می‌پردازد. رادیو با تمام فایده‌هایش، که از جمله آنها دسترسی همیشگی(حتی بدون برق) است، دارای نقایصی است، رادیو از نعمت تصویر بی‌بهره است و مسؤولان و مجریان رادیو باید تمام توان و نیروی هنری خود را صرف صدا کنند تا از این طریق فضا سازی مناسبی در ذهن شنونده ایجاد شود. شنونده اگر از موسیقی برنامه خوشش نیاید دیگر رادیو کارآیی خود را از دست می‌دهد. اما همین مسأله اگر در مورد تلویزیون به‌وجود آید با قطع صدا همه چیز را از دست نمی‌دهد، بلکه می‌توان کماکان از تصویر استفاده کرد و لذت برد.
رسانه‌های دیداری: تلویزیون و ماهواره، انواع تصاویر، کتاب‌ها، مجله‌ها، راهنماهای مطالعه، نمودارها، نقشه‌ها، پوسترها، کاریکاتورها، روزنامه‌ها، سینما و فیلم، اینترنت، منبر.
پیام یک تصویر نادر برای ما
دوشنبه 02/10/04
تصور شما از ازدحام شدید جمعیت در این عکس چیست؟ هجوم جمعیت برای یک جشن ملی، یا مراسمی آیینی؟ یا دیدار با یک رجل مذهبی یا سیاسی؟ خیر، آنچه می‌بینید تصویری نادر از هجوم مردم برای دیدن یک فیلم در تهران در سال ۱۳۳۷ در سینما ایران (خیابان لاله‌زار) است! حالا لطفا به این فرمایش ۳۷ سال قبل رهبر معظم انقلاب عنایت بفرمایید: “بارها گفته ام که هر پیامی، هر دعوتی، هر انقلابی، هر تمدنی و هر فرهنگی تا در قالب هنر ریخته نشود، شانس نفوذ و گسترش ندارد و ماندگار نخواهد بود (۱۳۶۵/۹/۲۷).
تمدن غرب با درک این موضوع از دهه‌ها قبل، برای گسترش ارزش‌ها و انتقال پیامش به سایر جوامع از جمله جوامع اسلامی و شرقی، از ابزارهای هنری نظیر سینما و معماری و موسیقی و … بهره برده است. ما هم امروزه اگر قرار است تمدن نوین اسلامی ایرانی را به مرحله عمل برسانیم گریزی نداریم جز آنکه پیام و محتوای انقلاب را در قالبها و تکنیکهای جذاب هنری (اعم از معماری و موسیقی و …) بریزیم. یکه‌تازیِ سرود سلام فرمانده که این روزها برای دفاع از مردم مظلوم فلسطین در تیک تاک دوباره حسابی گل کرده است، مصداق واضحی است از اهمیت بهره‌گیری از ابزارهای هنری برای انتقال بهتر و موثرتر پیام و فرهنگ انقلاب اسلامی.
عملیات طوفان الاقصی
یکشنبه 02/10/03
در جریان عملیات #طوفان_الاقصی در سرزمین‌های اشغالی، عده زیادی از صهیونیست‌ها که جمعیت آنها بالغ بر ۵۰۰ هزار نفر تخمین زده شده، مهاجرت معکوس کردند! اما اینگونه اخبار در رسانه‌ها به ندرت دیده می‌شود.
دلیل این سانسور در رسانه‌های غربی و غرب‌گرا این است که آنها به‌دنبال القای این مطلب هستند كه رژیم صهیونیستی برای احقاق حق خود در حال تلاش است و نمی‌خواهند اقتدار پوشالی این رژیم در مجامع عمومی از بین برود.
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 
