در دنیای دور و بر ما، اتفاقات بد زیادی می‌افتد و واقعاً جای تأمل دارد که دانستن این همه اطلاعات ناگوار، به چه کارمان می آید که باید از آنها آگاه بود! این «اتفاقات بد» شامل جنایات، قحطی، گرسنگی، جنگ، خشونت، ناآرامی‌های سیاسی، بی‌عدالتی و.. است.

از طرفی رسانه‌ها، فضای مجازی و شبکه های اجتماعی، تمایل سیری ناپذیری برای احساسی کردن اخبار خود داشته و صرف نظر از کم بودن احتمال وقوع، آنها را پررنگ می سازند و با هیجانی کردن داستان خبر، از هر موقعیتی در جهت جلب توجه مخاطبین، سودجویی و گاهاً ایجاد رعب و وحشت استفاده میکنند.

سوال مهم این است‌که: از بین هزاران هزار گزاره خبری که در یکماه گذشته خوانده یا شنیده‌اید، کدامیک از آنها توانسته است در تصمیم بهتر برای امور مهم و تاثیرگذار زندگی یا مثلا کسب ‌و کار بهترتان، نقش داشته باشد و دردی از شما دوا کند!

سابلیمینال در لغت به معنای ادراکات زیرآستانه‌ای (آستانه‌ای :Liminal + زیر :Sub) است و در اصطلاح، پیام هایی هستند که ادعا شده است به گونه‌ای طراحی شده‌اند تا زیرِ آستانهٔ آگاهی خودآگاه فرد قرار گیرند و به طور مستقیم توسط ناخودآگاه پردازش شوند.

به تعبیر دیگر این پیام ها خارج از محدودهٔ آگاهی مستقیم فرد هستند و به صورت خودآگاه این پیام‌ها را درک نمی‌کند؛ ولی به‌صورت ناخودآگاه بر رفتار و تصمیم‌گیری‌هایش تأثیر می‌گذارند.

وقتی کودک به سنّ رشد می‏رسد، باید با فاصله گرفتن از تخیلات کودکانه، با واقعیت‏ها اُنس بیشتری بگیرد؛

امّا کودکی که با بازی های رایانه ای گرفتار سلطان مقتدری به نام خیال شده، نمی‏تواند به این راحتی از بند خیال رها شود و به وسیلۀ تفکّر با عالم واقعیت، اُنس بگیرد.باید توجّه داشته باشید آثاری که با تقویت خیال به دنبالش هستید، با تقویت عقل به دست می ‏آید.

‌‌

محققان دریافتند تنها حضور گوشی هوشمند کنار فرد ظرفیت شناختی و عملکرد مغز را به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهد، با این که فرد به اشتباه تصور می‌کند تمام حواس خود را معطوف به کار خود کرده است.

محققان می‌گویند هنگامی که گوشی در دسترس شماست و از آن استفاده نمی‌کنید ذهن خودآگاه شما به گوشی فکر نمی‌کند اما همین اهتمام به فکر نکردن به استفاده از گوشی، موجب می‌شود تا مغز از برخی منابع محدود شناختی خود استفاده کند و این چنین است که در انجام کار دچار اختلال می‌شوید و نتیجه مطلوبی کسب نمی‌کنید.

در این شیوه، کارشناسان عملیات روانی، منظور و پیام خود را در قالب موضوعاتی به ظاهر بی‌ارتباط و یا دوپهلو بیان می‌کنند. متخصصان می‌دانند که بعد از مدتی، فقط اجمالی از پیام‌ها در ذهن مخاطبان باقی می‌ماند. بر همین اساس در مراحل بعدی با استفاده از این حافظه، منظور و پیام اصلی خود را به آنان منتقل می‌کنند.

از نکات مورد توجه در این روش این است که تا وقتی مخاطبان نسبت به موضوعی از خود حساسیت نشان می‌دهند، می‌توان از آن بهره‌برداری کرد؛ زیرا هنگامی که حساسیت ایجاد شده کاهش یافته یا از بین برود، آنان توجه کمتری به پیام‌های مورد نظر خواهند داشت. نکتهٔ مهم‌تر آن‌که در عملیات روانی، چنانچه به طور مستقیم به افکار و عقاید ریشه‌‌دار و ارزش‌های مورد احترام مخاطبان حمله شود.

چندی پیش یورو نیوز، خبری را منتشر کرد که آلیسیا فرامیس، هنرمند اسپانیایی، قصد دارد تابستان امسال، طی مراسمی با هولوگرام ساخته شده با هوش مصنوعی در روتردام هلند ازدواج کند؛ وانگهی با تحولات خیره‌کننده هوش مصنوعی، طولی نکشید که خبر از ازدواج با هوش مصنوعی انسان‌نما که ابعاد فیزیکی دارد، به گوش رسید.

انتشارات معروف Routledge اخیرا کتابی با عنوان (آینده هوش در سال ۲۰۵۰) منتشر کرده که بخش‌هایی از آن توسط راقم مطالعه شد.

مولفان این کتاب که از اعضای هیئت علمی از دانشگاه‌های برند جهان هستند، پیش‌بینی کرده‌اند، به سبب جذابیت‌های فوق‌العاده هوش مصنوعی انسان‌نما از نظر عاطفی و جنسی، تا سال ۲۰۵۰، ده درصد از کل ازدواج‌ها و ارتباطات جنسی در جهان، با هوش مصنوعی انسان‌نما رخ خواهد داد.

مؤلفان در این کتاب در تایید ادعاها، مصاحبه‌هایی با شخصیت‌های برجسته علمی و صاحبان شرکت‌های هوش مصنوعی ترتیب داده‌اند.

توجه داشته باشیم، این نوع ازدواج‌ها مانند کلیپ فوق، با هولوگرام رخ نمی‌دهد، بلکه با هوش مصنوعی انسان‌نمایی است که ابعاد قابل لمس فیزیکی دارد…

این تنها نمونه‌ای از هزاران تحولی است که جهان در انتطار آن است. دانشگاه‌ها و به‌ویژه‌ حوزه‌های علمیه با آینده‌‌پژوهی باید به مواجهه با چالش‌ها و فرصت‌های هوش مصنوعی بروند.

 آیندگان درباره این رهبر الهی، بیشتر خواهند گفت…