مهارت گفتگو در گروه های مجازی

ميل غريزی انسان به گفتگو و ابراز وجود، شايد يكی از دلايل مهم انباشتگی اطلاعات در فضای مجازی است. گفتگو كردن؛ روشی مهم و كارآمد برای تخليه روانی و رهايی از ناراحتی است.رشد سريع گروه ها و تالارهای گفتگو، بيانگر وجود نوعی نياز به ارتباط در فضايی است كه این امكان را به افراد مي دهد تا ضمن بيان دغدغه ها، علائق و تجربيات خود، در خصوص تجربيات افراد ديگری كه گاهاً ناشناس نيز هستند، اطلاعاتی را كسب كنند.

دنیای مجازی فضایی برای ناخودآگاه فرد ایجاد می کند تا تمایلات، تعارضات و دغدغه های خویش را در قالب نوشته، عکس و استیکرها، بروز دهد و بنابراین باید مراقب این ترواش بی مهابای ناخودآگاه بود!متاسفانه چت كردن، مشاركت مجازی را جایگزین مشارکت های عاطفی، خانوادگی، سياسی و معاشرت رو در روی اجتماعی كرده و نوعی رابطه غير حقيقی را بر فضای مناسبات ميان افراد حاكم كرده است. كه اين امر پيامدهايی چون كاهش سرمايه های اجتماعی، انزوا و بريدگی از مشاركت های محسوس و عينی را در بر داشته است.

 برای انتقال مناسب پیام در دنیای مجازی چه نکاتی را باید مد نظر داشت :
 کلام برای “منعقد شدن” به عناصر: زمان، موقعیت، شخص، شکل و محتوی سخن، صوت، لحن، تماس چشمی(بویژه)، زبان بدن و گفتگوی چهره به چهره نیاز دارد.

بهترین حالت برای “انعقاد کلام” این چنین است:
انتخاب زمان مناسب
لحاظ موقعیتی بجا و سنجیده
گوینده آگاه به موضوع با بیان شیوا، سخن صحیح و در جریان گفتگویی پویا و البته کوتاه.

ماهیت دنیای مجازی، بصورتی است که اصولاً شکل گیری این پیوستار، امکان پذیر نیست!بنابراین؛بحث و جدل و مناظره در چنین فضایی ( که اصولاً در شرایط گفتگوی دنیای واقعی، امکان پذیر است) کاری است بدون نتیجه! که عموماً باعث دلخوری و رنجش افراد می شود.

ساختار دنیای چت موبایل، جایی است برای پست ها، صوت، فیلم و کلیپ های کوتاه و اشاره به لینک و مآخذ مطالب عمیق تر و بلندتر. همچنین کاربرد مناسبی دارد برای تبلیغ و اطلاع رسانی و تبادل لینک های سودمند. در دنیای مجازی حداکثر تمرکز آدمی، به اشارت و لمس انگشت یکی از دستان مان است! یعنی: سرعت بالا، سیالی و زمان محدود و بنابراین مطالب کوتاه بهتر پاسخ می دهد.

 همچون دنیای واقعی “مدیریت زمان” یک ضرورت برای فضای مجازی ست.متاسفانه اکثر کاربران در طول شبانه روز و در هر موقعیتی مطلب خود را بارگذاری میکنند! در حالیکه کسی در رختخواب است! فردی دیگر در پشت میز کار، آقایی در حال رانندگی! و خانمی در کنار خانواده، همه در کلافی در هم تنیده به بحث و جدل و گفتگو مشغولند!غافل از آنکه هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد..! در فضای مجازی در عرض ثانیه ای، هزاران مطلب بی سند و مدرک در حال پخش است و کسی هم مسئولیت آنرا قبول نمی کند!مراقب باشیم ما نیز به اشاعه بیشتر “شایعه” دامن نزنیم!

 شکل و محتوی پست های دنیای مجازی، منجر به یک ادراک منسجم و مفهوم از موضوع نمی‌شود.بلکه مجموعه‌ای از مطالب مجزا و ناهماهنگ در کنار یکدیگر قرار می‌گیرد که نمی‌تواند دید کلی فراگیر و علمی را به کاربران بدهد و در این مورد مطلقا با “کتاب” قابل مقایسه نیست.گاهی سکوت در گروه، بهترین شکل پاسخ است.گاهی لازم است که خود را در شرایط گوینده یا نویسنده گذاشت تا با همدلی گفتگو ادامه یابد.یاد بگیریم که در مورد هر موضوعی اظهارنظر نباید کرد و ارائه نظر و پست قاعدتاً بر اساس نظر کارشناسی باشد.

برخی چالش های گفتگوهای مجازی عبارتند از:
- وجود اطلاعات غلط و گمراه کننده.
- اعتیاد آوری.
- عدم تحرک و بروز مشکلات جسمی و روانی.
- بروز هیجانات زیاد و استرس ناشی از آن.
- بی حوصلگی و اشکالات اجتماعی ناشی از ضعف تعامل با افراد در جامعه.
- سرعت بالای دنیای دیجیتال بطور کلی سبب گردیده است تا تمرکز و اندیشه ژرف در افراد دچار نقصان شود.
- تشدید پرخاشگری.
- فرو رفتن در دنیای مجازی و فاصله گرفتن با دنیای واقعی و طبیعت.